Daêmonlord - Godless Prayers

• BandDaêmonlord [ES]
• TitelGodless Prayers
• Release datum2011
• LabelKetzer Records [DE]

Tracklist

1. A Breath From The Chasm Within
2. Playing With Loss
3. Antarctica
4. Void
5. A Godless Prayer (Death Means Nothing To Us)
6. Net Of The Doomweavers
7. Cut The Withered Flower
8. Written From The Trenches
9. Train To Nowhere
10. The Decline
11. Storm
12. Sublime Forces Of Nature

D(a)emonlord is vooral het geesteskind van de Baskische (Spanje) gitarist Kepa. Hij richtte de band op in het jaar 2000 als Demonlord, om vanaf 2002 definitief de “a” aan de naam toe te voegen. Kepa is, samen met partner in crime Egnar (vocalen) al van het begin af aan enorm productief voor wat betreft het uitbrengen van materiaal. Vanaf het jaar van oprichting tot aan 2007 werden maar liefst uitgebracht: twee demo's, drie EP's, vier split cd's en drie volwaardige albums. Na al die drukte besloot Daemonlord dan ook even tot een welverdiende rustpauze. In 2010 ging Kepa weer aan het werk (op muzikaal gebied dan toch) en begon met het schrijven van nummers voor een aanstaand volgend album. Inmiddels in 2011 is het dan tijd om het album Godless Prayers uit de rottende krochten van de hel weg te rukken. Opvallend vind ik het overigens voor een band uit de underground met zo veel releases op z'n naam, dat label Ketzer als een rode draad door de geschiedenis van Daemonlord heen loopt. Veel van de muzikale uitingen zijn, net als de nieuwste, via dit label verschenen.

De muziek van Daemonlord laat zich vrij eenvoudig omschrijven als een mix van enerzijds klassieke agressieve black metal, anderzijds een langzame/midtempo melodieuze toegankelijke variant. De snelle passages, die gevoelsmatig in de minderheid zijn, worden inderdaad gekenmerkt door een flinke portie agressie. De gebezigde riffs zijn behoorlijk standaard zijn en ook het drumwerk blinkt niet uit in originaliteit. Dit vind ik echter niet echt storend doordat de band zelf een soort van eigen gezicht creëert door diverse elementen met elkaar te vermengen. Daarnaast wordt er qua tempo regelmatig afgewisseld met authentieke thrashritmes, ook dat zorgt voor een stukje toegankelijkheid. Goede voorbeelden hiervan zijn albumopener A Breath From The Chasm Within en het titelnummer. Ook Train To Nowhere lijkt geen beslissing te kunnen nemen tussen de thrashende drumritmes en black metal gitaarriffs. Het blijkt echter prima samen te gaan.

Het andere aspect op Godless Prayers vinden we al snel terug op tracks als Playing With Loss en Antarctica. Hier komt mijns inziens het sterkste punt van Daemonlord naar voren. Trage slepende ritmes die je een onheilspellend gevoel geven. In plaats van agressief klinkt de muziek hier vooral duister. Sommige rustpuntjes worden zelfs geaccentueerd met subtiel toetsenwerk (Antarctica). Zo worden de overwegend snelle tracks en de rustiger passages mooi afgewisseld. Na het snelle en thrashy Net Of The Doomweavers vormt Cut The Withered Flower dan weer een aangenaam rustpuntje. Deze diversiteit wordt de hele cd volgehouden en komt de beluisterbaarheid zeker ten goede. Ook mooi vind ik hoe een intro als dat van Decline je zo op het verkeerde been kunnen zetten. Zo'n lieflijk deuntje dat dan vervolgens losbarst in een lekkere midtempo beuker, en er daarna in volle snelheid van doorraast.

Het valt me op dat over het algemeen de nummers aan de korte kant zijn, er klokt volgens mij geen enkele track boven de vier minuten. Hieruit kun je wel de conclusie trekken dat Daemonlord er voor kiest om hun muziek compact te houden en niet langdradig is waar dat niet nodig wordt geacht. Overigens vinden we in de vorm van Void en Storm ook twee korte instrumentaaltjes, zij lijken mij te dienen als intro voor de tracks die daar op volgen, en bevallen prima als adempauzes. Helaas wil ik ook nog even twee minpuntjes noemen, die enigszins afbreuk doen aan mijn luistergenot. Ten eerste vind ik de vocalen gedurende zo'n hele cd te eentonig. Wat meer afwisseling in de zang ter ondersteuning van de variëteit in de muziek zou zeer welkom zijn. Nu lijkt het er op dat muziek en vocalen wat dat betreft tegenpolen vormen. Ten tweede had de productie van mij wat meer eigentijds gemogen. Ik begrijp best dat de keuze voor een meer minimale underground productie een bewuste keuze kan zijn, maar een moderne knallende productie had deze cd veel goed kunnen doen. Met een voller geluid zou ik Godless Prayers mogelijk nog meer gewaardeerd hebben.