Loading...

No Empathy - Rust

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 01-10-2011

Tracklist

Omega - 1:47
Chaosophic Horrorcult - 6:39
Black Maelstrom - 5:33
Rust - 3:39
Chalice of Vaus - 8:27
Avalanche - 1:15
Kill - 5:34
Towards Infinity - 11:18

No Empathy is in 2004 opgericht in het Duitse Leipzig. Oorspronkelijk een keiharde thrash band met blackened invloeden, tegenwoordig in woord en gebaar een volbloed black metal band, dus compleet met verfdoos in het gezicht. Na jaren van aanrommelen in de underground en zoekende naar een eigen stijl, waarin wel elk jaar braaf de vorderingen werden bijgehouden middels een demo, was het vorig jaar tijd voor de release van het debuutalbum. Deze vinyl versie van Rust wordt in bescheiden oplage van 500 stuks uitgebracht. Inmiddels is No Empathy opgepikt door Ketzer Records, en aldus zal anderhalf jaar later het debuut Rust wat meer aandacht krijgen door de release op cd.

No Empathy blijkt in muzikaal opzicht een black metal act van de oude stempel. De productie technieken anno nu lijken enigszins aan de band voorbij te zijn gegaan, aldus lijkt bewust gekozen voor de gruizige, rauwe old school stijl van musiceren en het daarbij horende geluid. Bovenal wordt dus gekozen voor het oproepen van een specifieke sfeer als basis voor de muzikale uitwerpselen. Dat die duister en beklemmend is zal dan niet meer verbazen. De soms iets te harde drums, standaard gitaarriffs met een enigszins iel geluid en rasperige vocalen doen de rest.

Rust bestaat uit acht qua lengte variërende nummers, waarvan de eerste, zeer ontoepasselijk Omega genaamd, meer een sfeervol inleidende track is. Met Chaosophic Horrorcult worden de muzikale bedoelingen van No Empathy pas echt duidelijk, maar Omega heeft dan alvast de sfeervolle horror toon gezet. Zoals gezegd, het neerzetten van een specifieke sfeer lijkt verheven boven muzikaaltechnisch vernuft, toch constateer ik dat er zeker niet slecht gemusiceerd wordt. Nauwelijks verfijnd, eerder grofkorrelig wordt de traditionele black metal de luisteraar in het gezicht gesmeten.

Het titelnummer is een relatief korte geluidseruptie, waar naar mijn mening de band nog het best tot z'n recht komt. Geen tijd of gelegenheid voor oeverloze herhalingen, waar sommige andere, langere, tracks mijns inziens nog wel eens onder te lijden hebben. Dit geldt ook wel enigszins voor het ook niet al te lange Kill, dat net zo goed kort maar krachtig to the point komt. Aangename blasts in dit nummer trouwens. Een langere track als Chalice Of Vaus heeft dan wat meer moeite om het gehele nummer de aandacht erbij te houden. Al vind ik sommige langzame atmosferische passages dan wel weer aangenaam, maar toch iets te lang aanhouden.

Het echt lange Towards Infinity (11:18) vat in feite No Empathy goed samen, het lijkt wel een opsomming van waar de band voor staat. In eerste instantie uiterst sfeervol, beklemmende passages, uiteraard afgewisseld met snelle blaststukken en midtempo rustpuntjes zwiert dit nummer langs je heen. Verveling of het verliezen van aandacht is deze keer wat mij betreft niet van toepassing, zo afwisselend is dit nummer als geheel wel. En vooral dus gebaseerd op sfeer, die goed tot uiting komt.

Visc - vocals, bas

Feind - gitaar

Hunter - drums