Deathstars - The Greatest Hits On Earth

• BandDeathstars [SE]
• TitelThe Greatest Hits On Earth
• Release datum04-11-2011
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Death Is Wasted On The Dead (previously unreleased)
02. METAL (previously unreleased)
03. Death Dies Hard
04. Blitzkrieg
05. Motherzone
06. Synthetic Generation
07. Tongues
08. Blood Stains Blondes
09. Cyanide
10. New Dead Nation
11. The Mark Of The Gun
12. Chertograd
13. Semi-Automatic
14. Syndrome
15. Play God
16. Opium

De Zweden van Deathstars timmeren al dik tien jaar aan de weg. Met tot nu toe drie albums in de bagage vergaat het deze extraverte glamgoth rockers zeker niet slecht. Met name het laatste album Night Electric Night (januari 2009) en de daaropvolgende tour hebben de band veel goed gedaan. Of zouden de rebelse, decadente videoclips ook wat met de groeiende bekendheid te maken kunnen hebben. Op de valreep moet 2011 HET jaar voor Deathstars gaan worden. De band gaat proberen een dubbelslag te slaan met de release van een heus best of album, met de even pretentieuze als hilarische titel The Greatest Hits On Earth. Daarna(ast) zal de band uitgebreid op de podia te vinden zijn als support op de Europese Rammstein tour. Daar zijn voor Deathstars waarschijnlijk nog wel vele zieltjes te winnen.

Op het eerste gezicht lijkt de band een wat raar samenraapsel van al bekende/ervaren muzikanten. Op het cv van de diverse bandleden vinden we namen terug van heavy bands als Swordmaster, Ophthalamia en Dissection. Muzikaal gezien heeft het huidige vijftal daar echter helemaal niks mee van doen. Deathstars houdt het op een toegankelijke mix van gothic en industrial rock: het uiterlijk en tegendraadse karakter van een Marilyn Manson, de glijerigheid en poppy invulling van een band als HIM, en dat nog gecombineerd met de duistere ondertonen van oudere macabere acts als Sisters Of Mercy, The Mission of Joy Division.

Qua muziek vertaalt zich dat in stampende beats, hakkende gitaarritmes, vullende toetsenpartijen en bovenal een lage, bezwerende zangstem (doet me wel een beetje aan Clawfinger denken). De behoorlijk mechanische aanpak vliegt echter nergens uit de bocht, de muziek behoort eerst en vooral toegankelijk te zijn. Luister maar eens naar de representatieve track Cyanide, een van de klassiekers van de band (en toevallig ook het enige nummer dat ik tot nu toe kende). Ook tekstueel wordt er niet al te moeilijk gedaan, van het refreintje van bijvoorbeeld The Mark Of The Gun trekken de tenen spontaan krom in de schoenen.

Het album opent eerst nog met twee splinternieuwe nummers. Dit tweetal zal echter niet voor veel opschudding zorgen en wijkt niet af van het strakke regime waarbinnen de muziek van Deathstars zich bevindt. De gitaren worden nog altijd alleen gebruikt om straffe maar brave ritmes te spelen, de toetsenlagen stapelen zich op en het refrein is zo catchy als wat ... and we want youuuuh. METAL (naar ik aanneem bewust gezongen met een vet accent) is de vooruitgesnelde single van het album en lijkt zowaar een wat stevigere track. Het tempo blijft er lekker in, de beats klinken redelijk heavy, en doet zowaar een beetje aan de oude Rammstein denken.

Liefhebbers van de band hebben behalve de twee nieuwe nummers natuurlijk al alle muziek in huis, die nieuwe tracks zijn al te achterhalen via youtube en/of al live gezien en gehoord. Het beste verzamelde werk van Deathstars overtuigt mij persoonlijk niet, ik vind het allemaal wat gemakkelijk en vrijblijvend. Ook het 'gevaarlijke, stoere' imago kennen we natuurlijk al wel, zeker in Nederland schrikken we daar niet zo gauw van. Ook de muziek op zich is verre van spannend, eerder voorspelbaar en lijkt mij vooral bedoeld voor instant succes. Slecht is het zeker niet, de band bestaat per slot van rekening uit ervaren muzikanten, maar het glijdt zo langs me heen, even vluchtig als het snoepje van de week.

Whiplasher - Vocals

Nightmare - Lead Guitar & Keys

Skinny - Bass

Cat - Guitar

Vice - Drums