Heretique - Ore Veritatis

• BandHeretique [PL]
• TitelOre Veritatis
• Release datum09-01-2012
• LabelPsycho Records [PL]

Tracklist

1. Preludium
2. RainOfFire
3. Equilibrium
4. PutrescentSociety
5. Tribe
6. LashingAndContempt
7. OreVeritatis
8. Postludium

Het Poolse Psycho Records verblijdt ons opnieuw met een nog onbeschreven blad uit het thuisland. Oorspronkelijk gestart als project The Heretique in 2007 is de ontstaansgeschiedenis ronduit rommelig. In 2009 werd al een demo uitgebracht (Primal Blasphemy), in 2010 vooral heel veel opgetreden en in 2011 gewerkt aan het debuutalbum Ore Veritatis. Ergens onderweg is het project een band geworden en en passant ook het lidwoord The uit de naam kwijtgeraakt.

Zoals we de laatste tijd gewend zijn is de extreme metal die uit Polen afkomstig is van uitstekende kwaliteit. Verdwenen zijn de rommelige producties uit het verleden, de hedendaagse productietechnieken zijn ook in die regionen volledig omarmd. Ook qua muziekstromingen worden we vanuit Polen steeds minder verrast. De meeste bands kiezen tegenwoordig voor een kruisbestuiving van al dan niet extreme varianten van thrash, death en black metal. Zo vinden we ook op Ore Veritatis deze stijlen allemaal terug.

Na een filmisch intro gaat het met Rain Of Fire inderdaad nietsontziend (No Mercy!) van start, een lekkere rauwe track, niet te ingewikkeld, die flink doorstampt. Equilibrium is daarna een wat merkwaardig klinkend nummer; traag, dreigend, met evil vocalen en zeer aanwezig snerpend gitaargeweld. Dit laat zich niet eenvoudig in een hokje plaatsen en geeft aan dat Heretique niet kiest voor simpelweg het spelen van een enkele stijl. Daarna gaat het met Putrescent Society overduidelijk de black metal kant op. Al verrast Heretique opnieuw vanaf driekwart van het nummer.

Tribe lijkt opnieuw zo'n monsterlijke, trage track; slepend, ergens tussen thrash en death in. Jammer dat dit heavy nummer wel als een nachtkaars uitdooft, deze keer geen verrassingen. Daarna gaat het in volle vaart verder met Lashing And Contempt, snelle thrash met veel double bass drumwerk, zoals op het gehele album eigenlijk wel trouwens. En opnieuw weer zo'n lekkere felle old school gitaarsolo. Het titelnummer wisselt logge en snelle passages vakkundig af, maar klinkt verder wat stuurloos en kaal. De double bass klinkt hier wat obligaat, zeker niet het sterkste nummer van het album.

Zo bedient Heretique zich op z'n debuutalbum van diverse stijlen, nergens kiezend voor een eenduidige richting. Er is niet zozeer sprake van een mix van stijlen, er wordt per track gekozen en vastgehouden aan dat stramien. Hierdoor klinkt Ore Veritatis eerder als een verzameling losse tracks dan als een samenhangend album. Dat Heretique zich niet laat vastpinnen op een enkele stijl vind ik positief, maar juist daardoor zou toch veel meer variatie mogelijk moeten zijn dan de band hier laat horen. Het luister allemaal lekker weg, maar beklijft niet lang. Jammer.