Burzum - Umskiptar
- Burzum [NO]
- Umskiptar
- 21-05-2012
- Byelobog Productions [NO]
Tracklist
01. Blóðstokkinn (Soaked in Blood)
02. Jóln (Deities)
03. Alfadanz (Elven Dance)
04. Hit helga Tré (The sacred Tree)
05. Æra (Honour)
06. Heiðr (Esteem)
07. Valgaldr (Song of the Fallen)
08. Galgviðr (Gallow Forest)
09. Surtr Sunnan (Black from the South)
10. Gullaldr (Golden Age)
11. Níðhöggr (Attack from Below)
Uit een poëtisch verhalend Völuspá heeft Varg Vikernes ditmaal de inspiratie gehaald om zijn nieuwe album van tekst te voorzien. Het verhaalt van het ontstaan van de wereld tot aan de gevreesde Ragnarök, waarin het einde van de Goden en hiermee de wereld wordt beschreven. Na een discografie van tig albums en een duister verleden, behoeft Burzum geen verdere introductie. Umskiptar, vertaald: metamorfosen, is de tiende full-length uit het bergachtige Noorwegen.
Met de dreigende spanningsopbouw in Soaked In Blood zit de juiste stemming er goed in. Een diep drumgeluid met aanzwellende tonen vormt een duistere opening. Met Deities, waarin lekker in het gehoor liggende akkoorden je aandacht opeisen, wordt de weg behoedzaam vervolgd. De vocalen bestaan uit gesproken teksten en screams, wat voor afwisseling zorgt. Tot dusver een degelijk nummer dat langzaam verder kabbelt richting het einde.
Daar de teksten naar eigen zeggen een voornaam onderdeel vormen van de muziek, vertoont de muzikale muur die hieromheen is gebouwd wat mankementen. Veel herhaling van simpele riffs zorgt voor een saai geheel en ook het tempo van de drums draagt hier niet aan bij.
Het gitaargeluid klinkt veel meer gepolijst dan het oudere werk, waardoor het geheel de sfeer mist die je meetrekt om je na onderdompeling weer bij te laten komen uit je gedachten. Daarnaast zijn er aardig wat folk-invloeden terug te vinden en in zijn totaliteit heeft het weinig meer van doen met de black metal die we kennen uit Noorwegen.
Elvendance steekt met kop en schouders boven de rest van het materiaal uit. De riffs kennen meer afwisseling en originaliteit dan het overig gitaarwerk. Het opent met een simpele piano-intro, waarvan de melodielijn op gitaar vervolgd wordt om verderop weer terug te keren. Ook hier is de smet van de herhaling wat het nummer de das om doet. Als het bondiger was geschreven, dan hadden we hier te maken met een pareltje.
Als artwork is een schilderij gebruikt van de Noorse kunstschilder Peter Nicolai Arbo die in de negentiende eeuw gebeurtenissen schilderde uit de Noorse mythologie en sluit hierbij perfect aan bij de gehele thematiek. Van de teksten tot aan de cover is alles tot in de puntjes verzorgd. Hoe jammer is het dan ook om te concluderen dat het verhaal een krachtige muzikale versterking mist en vooral voortborduurt op de terugkerende, herhalende riffs en melodieën. Alleen aan te bevelen voor de échte Burzum verslinders.