Black Mad Lice - It's Going Deeper

• BandBlack Mad Lice [PL]
• TitelIt's Going Deeper
• Release datum13-04-2012
• LabelPsycho Records [PL]

Tracklist

01. Born On An Empty Throne
02. Paradise In Blood
03. Dark Tight Room
04. Strong Enough
05. Hunger Of Destroyed Existence
06. Deathbed
07. Ashes Of Life
08. It's Going Deeper

Het zal de tijd van het jaar wel zijn. Had ik het net nog aan de stok met een gemene geel zwart gestreepte stekerd (Hornet), nu is het de beurt aan gemene zwarte luizen. Black Mad Lice is het nieuwste lid van de Wydawnictwo Muzyczne Psycho familie. De band is een voortzetting van Black Pocket Lice (kleine naamsverandering), afkomstig uit Polen en demo Paradise In Blood (2010) op het conto. De 'nieuwe' band Black Mad Lice komt medio april met een nieuw album It's Going Deeper, waarop de link met de vorige band nog niet verdwenen is. Het drietal nummers van de genoemde demo vinden we namelijk op dit album weer terug. De bijgeleverde info dat de prachtige digipack is gelimiteerd tot 666 stuks doet mijn hartje al weer sneller kloppen (not!).

Goed, nu maar naar de muziek dan. De eerste paar tracks laten een stijl horen die te omschrijven is als een mix van thrash(core) en death metal. Behoorlijk felle riffs, afgewisseld met heel af en toe meer melodieuze lijntjes (opener Born On An Empty Throne) en voorzien van boze, schreeuwerige zang. Zelf noemt de band het Zweedse muziekklimaat en met name At The Gates als voorbeeld, en daar valt veel voor te zeggen.

De muziek is overwegend snel, vooral vanwege een vrijwel constant blastende drummer (de oudere nummers Paradise In Blood en Strong Enough); maar heeft ook wel z'n groovy passages wanneer het hoge tempo even wordt losgelaten. Een nummer als Hunger Of Destroyed Existence is dan weer te omschrijven als onvervalste metalcore (inclusief 'modeterm' breakdowns). De boosheid wordt verklaard door het regelmatig bezongen thema van het 'f*cking' systeem in eigen land.

Natuurlijk is deze muziek al jaren niet meer voorbehouden aan Zweden, wordt het wereldwijd vertolkt, en nu dus door deze Poolse enthousiastelingen nog eens dunnetjes overgedaan. Nou ja, dunnetjes, eerder van dik hout zaagt men planken. Het achttal furieuze tracks rost de schedel van je hersenpan, even bijkomen is er tussentijds haast niet bij. Het afsluitende titelnummer is eigenlijk het enige dat niet constant in de hoogste versnelling zit.

Dit gebrek aan afwisseling is dan, naast het gebrek aan een eigen smoel, eigenlijk mijn enige bezwaar tegen dit album. Productietechnisch prima in orde, en dat is wel nodig ook om deze boosheid niet in een chaos te laten verzanden. Goeie, moderne, harde thrash/death metal met de daarbij behorende hardcore attitude.