Loading...

Huata - Atavist of Mann

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 03-06-2012

Tracklist

01. Lords of the Flame (07:36)
02. Operation Mistletoe (07:34)
03. Thee Imperial Wizard (15:29)
04. Part 1: Testi svm Capri (04:54)
05. Part 2: Templars of the Black Sun (13:55)
06. Fall of the 4th (12:40)

Huata is een vierkoppig, log, doom/sludge monster afkomstig uit Bretagne, het oude Keltische deel van Frankrijk. In het Bretons betekent de naam heksenjacht, maar is ook een werkwoord dat honen, spotten betekent. Huata bestaat sinds 2006 en stelt hier hun full length debuut Atavist Of Mann voor, na voorheen al demo Heresy, Stoner And Acid (2008) en EP Open The Gates Of Shambhala (2009) te hebben uitgebracht. Het album is al in augustus 2010 opgenomen, ook al eerder in een andere vorm uitgebracht, maar deze formele cd release vond pas plaats op 21 mei.

De muziek en het gedachtegoed van de band zijn vinden hun oorsprong in de psychedelische occulte doom cultus. De teksten gaan over geheime genootschappen, duivelse pacten, buitenaardse krachten en binnenaardse mysteries en klassieke geschiedenislessen over verdwenen koninkrijken. Zomaar een greep uit de omvangrijke maar ietwat paranoïde leefwereld van Huata. De inspiratie komt daarbij uit (vaak obscure) muziek en films uit de jaren '60 en '70, waardoor ook af en toe gesproken samples voorbijkomen.

Die muzikale oer-invloeden horen we zeker terug in de muziek van Huata. Die muziek is zeer basic en heeft een erg vintage geluid, dat direct doet denken aan decennia geleden. Mede 'schuldig' daaraan is het gebruik van het Hammond orgel, dat door z'n zwierige toon regelmatig een psychedelische, hypnotiserende sfeer teweegbrengt. Dat begint al in opener Lords Of The Flame. Een nummer dat meteen duidelijk aangeeft dat de muziek een goede mix is tussen de klassieke occulte rock gedachte en hedendaagse sludge.

Ook een hoofdrol is er natuurlijk voor het logge basgeluid, dat instrument treedt ook met enige regelmaat op de voorgrond. Naast de lompe gitaarriffs aan het begin van Operation Mistletoe (dit nummer heeft een beetje een Black Sabbath feel wat mij betreft, heerlijk herhalende riffs en passages) mag ook de basgitaar zijn slopende werk doen. De zang is geheel in de old school sfeer gehouden; rauw en lichtelijk vervormd moeten de vocalen zich een weg door de muziek zien te vechten. Het drumwerk is sober maar doeltreffend, elke klap is raak, en geeft alle ruimte aan het logge snarengeweld om te excelleren.

De hoofdmoot van het album bestaat uit het drietal zeer lange tracks die na de reeds genoemde twee volgen, waarbij Part 1 Testi Svm Capri als het ware het intro is voor Part 2 Templars Of The Black Sun. Met een 'kortste' speelduur van 12:40 is elk van de drie tracks een optelsom van langgerekte, uitgesponnen doom/sludge riffs en drone passages, en elk voor zich zo log, traag, zwaar, lomp; dit is genieten! Normaal gesproken zou je mogelijk verwachten dat voor op een album de nummers wat compacter gehouden worden, waarna op het podium de muziek zijn uitgebreide karakter krijgt. Huata heeft z'n muziek echter al op de plaat z'n ultieme vorm gegeven.

Doorzettingsvermogen vereist dus, maar het kost mij geen enkele moeite om deze plaat een paar keer te beluisteren. Al heeft de muziek me vanaf de eerste draaibeurt al direct beet. Uiteindelijk culminerend in afsluiter Fall Of The 4th met die majestueuze beginriff en gaandeweg een hoofdrol voor het orgel is Atavist Of Mann van de eerst tot de laatste toon genieten geblazen. Wie uit de voeten kan met de (lichtelijk satanische) thematiek van de klassieke occulte rock/doom, en daarnaast de ongelooflijk logge sludge in het verdorven hart heeft gesloten, kan wat mij betreft niet om Huata heen. Dit is echt de donkerste manier van genieten, geweldig!

Ronan Grall - zang

Benjamin Moreau - bas

Christophe Marconato - gitaar

Alexis Darnoux - drums