DarkEnd - Grand Guignol Book I

• BandDarkEnd [IT]
• TitelGrand Guignol Book I
• Release datum29-02-2012
• LabelEigen beheer

Tracklist

1. Descent/Ascent (II Movement) (02:12)
2. Æinsoph: Flashforward to Obscurity (06:42)
3. Doom: And Then Death Scythed (08:15)
4. Spiritism: The Transmigration Passage (07:39)
5. Bereavement: A Multitude In Martyrized Flesh
7. Bleakness: Of Secrecy, Haste and Shattered Crystals (05:49)
8. Pest: Fierce Massive Slaying Grandeur (06:59)
9. Decrepitude: One Last Laugh Beside Your Agonies (09:01)
10. Dawn: Black Sun Rises (11:36)

Wat hebben oud SS-leider Heinrich Himmler, Jezus en Italiaanse symfonische black metal met elkaar gemeen? Ze vormen allemaal onderdeel van het nieuwe album Grand Guignol – Book 1 van DarkEnd, waarvan de titel refereert aan het theater in Parijs uit de 20e eeuw dat bekend werd vanwege de horrorvoorstellingen. De teksten van de nummers lopen parallel aan brieven die Heinrich Himmler aan Henry de Vogelaar schrijft, die bekend staat als de eerste koning van de middeleeuwse Duitse staat; een persoon waarvan Heinrich dacht een reïncarnatie te zijn en waarmee hij een soort monoloog onderhoudt. Daarnaast wordt per pagina het verhaal van Jezus kort verwoord. Kortom: er valt dus genoeg te lezen en te ontdekken op deze plaat.

Muzikaal gezien biedt DarkEnd een lekkere vorm van symfonische black metal waarin het voornamelijk draait om de klassieke tonen in combinatie met gitaarloopjes, akkoorden en vlotte drums. Geen spannende nieuwe ontwikkelingen maar wel erg lekkere deuntjes die hieruit ontstaan. De muziek wordt heel theatraal neergezet waardoor je gevoelsmatig ook echt onderuitgezakt in een zachte zetel zit, al luisterend naar de voorstelling.

De drums klinken een beetje mat vanwege de drukte van toetsen en gitaar. Aangezien de nummers het voornamelijk moeten hebben van hun sfeergehalte doen sommige technische solo’s met gitaar-sweeps hier afbreuk aan. Op andere momenten worden mooie melodielijnen alleen geaccentueerd, wat veel meer in de muziek past. Teksten worden zowel gezongen als gesproken maar hoofdzakelijk wordt de boel prima bij elkaar gekrijst. Af en toe heeft de band de neiging om nummers te lang door te laten gaan waardoor het aanvoelt als een lange zit. De muziek daarentegen nodigt wel uit tot meerdere draaibeurten voor het muzikale kwartje daadwerkelijk valt.

Met Carach Angren net achter de rug en nu weer DarkEnd dat met een verhalend werkstuk op de proppen komt, hoeft de liefhebber van symfonische black metal zich voorlopig niet te vervelen. Er is duidelijk te zien dat er veel tijd en moeite in dit product is gestoken en het geheel is tevens nog in eigen beheer uitgebracht ook! Een bombastisch en episch plaatje dat genoten wordt als een goed glas wijn.