Alwaid - Twelve Daemons

• BandAlwaid [FR]
• TitelTwelve Daemons
• Release datum07-07-2023
• LabelValkyrie Rising [DE]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Symfonische metal

Tracklist

01. Illuyanka
02. Five Sisters
03. The Rose, the Fox and the Snake
04. The Philosopher's Path
05. Down to Mnemos Labyrinth
06. Brain in a Vat
07. Emergence and Embodiment
08. Chaos into Numbers
09. A Paradox in Red and Black
10. The Sorrow of Search

Alwaid is een melodieuze metalband uit Lille (Rijssel), Frankrijk, met een zangeres aan het roer. Met inspiratie gevonden in bands als Therion, Theatre of Tragedy en Epica, streeft de band naar het creëren van een diversiteit aan sferen, soms vertrouwend op symfonische structuren en soms op agressievere heavy metal gitaren, en niet te vergeten een aantal donkere stukken wanneer mannelijke grunts worden gecombineerd met de melodieuze vrouwenzang. Twelve Daemons is hun derde album, maar pas mijn kennismaking met deze band.

Goed beschouwd doet Alwaid niet veel anders dan genoemde en andere genre-genoten doen. Inderdaad, de sfeer druipt er vanaf in tracks als opener Illuyanka en bijvoorbeeld het prachtige The Rose, The Fox And The Snake. Marie heeft een prima stem voor dit genre, al hoor ik persoonlijk graag wat meer power. Ik juich de momenten dan ook toe dat gitarist Max z'n partijtje meebrult, er lijkt dan direct wat meer diepte te ontstaan.

Wanneer het tempo wat meer omhoog gaat (The Philosopher's Path en Brain In A Vat bijvoorbeeld) valt wel op dat de vrouwelijke zangstem wat aan de dunne kant is. Het instrumentarium bevalt me juist op die momenten wel beter, omdat de muziek dan simpelweg wat krachtiger voor de dag komt. Down To Mnemos Labyrinth is een fraaie donkere track, zoiets hoor ik graag qua atmosfeer. Zelfs al is ook deze vooral trager. Even verderop valt ook Chaos Into Numbers me in positieve zin op, en dan heb ik de spreekwoordelijke krenten uit de pap wel gehad denk ik.

Het is wel fraai om te horen hoe Alwaid de wisselwerking zoekt tussen enerzijds ietwat opgewekte klanken (Chaos Into Numbers) om daarna toch weer wat meer het donker in te duiken (A Paradox In Red And Black). Liefhebbers van het melodieuze metal-genre met licht-symfonische inslag mogen Alwaid best eens checken. Verwacht geen hoogstandjes of een opvallende insteek. Oerdegelijk, gewoon in orde, zo zou ik het niveau omschrijven.