Apehanger - Tales of Modern Men

• BandApehanger [NL]
• TitelTales of Modern Men
• Release datum2014
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. The Whip
02. King Of The Mountain
03. Madness
04. In The City
05. Shot To The Head

Het Nederlandse Apehanger - uit Roelofarendsveen of all places - is al in mei 2006 begonnen, sinds de zomer van 2009 speelt de band in de huidige line-up, die (ex-) leden bevat van bands als The Spades, Rene SG, RED en Weltmeister. In 2010 verscheen een eerste EP A Place The Sun, gevolgd door wat optredens in Nederland en Belgie. Inmiddels zin al weer een paar jaar verstreken, in de loop van 2014 werkte de band aan nieuwe materiaal, eind vorig jaar resulterend in een nieuwe vijftrack EP Tales of Modern Men.

De muziek die de ervaren (lees: niet meer de jongste) muzikanten ons hier voorschotelen is lekkere vlotte, overwegend opzwepende rock met invloeden uit de southern rock, blues, old school hardrock en af en toe ook een rock 'n' roll attitude; zoals de korte en felle opener The Whip ondubbelzinnig laat horen. Geen moderne fratsen, zeker niet te ingewikkeld, maar ouderwetse blues/rock recht uit het hart. En, ook niet te vergeten: voorzien van korte, maar vette gitaarsolo's!

King Of The Mountain doet na de opener qua tempo een stapje terug, maar niet qua intensiteit. Lekker ritmisch gitaarwerk (ook een stukje twin-lead), krachtige en overtuigende vocalen, en een heerlijke groove. Dit is een lekker open nummer, toegankelijk en pakkend, waarbinnen ook drummer en bassist de ruimte krijgen om hun ding te doen, en waar dan ook nog gelegenheid overblijft voor de gitaar om uit te blinken.

Madness begint zeer ingetogen, maar laat je daar niet door afleiden. Gaandeweg rockt ook deze track er weer lekker fanatiek vandoor, met opnieuw een hoofdrol voor het zwierige leadgitaarwerk. De lekkere groove richting het einde van het nummer doet wel wat stoner-achtig aan, een gevoel dat wat mij betreft wordt voortgezet met In The City. Het is ook verleidelijk aan het worden om te gaan vergelijken met grote namen uit de rock-historie, want ik moet toch wel erg vaak denken aan Thin Lizzy, zeker vanwege de gitaren, maar ook het swingende baswerk.

Grappig genoeg zette het artwork mij op het verkeerde been, ik verwachtte eigenlijk meer psychedelische rock te gaan horen, maar Apehanger zet mij met hun rechttoe rechtaan AC/DC-achtige aanpak meteen weer met beide benen stevig op de grond. Geen zweverige klanken hier, maar 'gewoon' pittige hardrock uit het boekje. Niks mis mee, dit wordt een feestje bouwen op, en voor het podium! Afsluiter Shot To The Head is daar een prima voorbeeld van, dit lijkt me muziek die ontstaan is vanuit een live-situatie, en smeekt om uitgevoerd te worden in een kleine zweterige club.