Argus - From Fields Of Fire

• BandArgus [US]
• TitelFrom Fields Of Fire
• Release datum08-09-2017
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

1. Into the Fields of Fire
2. Devils of Your Time
3. As a Thousand Thieves
4. 216
5. You Are the Curse
6. Infinite Lives Infinite Doors
7. Hour of Longing
8. No Right to Grieve
9. From the Fields of Fire

Het Amerikaanse Argus maakte op mij indruk met hun album Boldly Stride The Doomed uit 2011. De uiterst sfeervolle mix van authentieke NWOBHM met voorzichtige doom metal was voor mij een lust voor het oor, met hoofdrollen voor het uiterst karakteristieke gitaarwerk en de daar bij passende, al even typerende vocale voordracht. En natuurlijk dat heerlijke melancholieke sfeertje dat zo bij doom hoort. Net navolgende Beyond The Martyrs (2013) liet al een voorzichtige verschuiving horen richting klassieke heavy metal, waarbij de doomy aspecten het onderspit dolven. Inmiddels is in de vorm van From Fields Of Fire vorige maand een nieuw album verschenen; hoe zou het geluid van Argus zich verder ontwikkelen?

Tja, die vraag moet ik dan direct maar beantwoorden denk ik. Het verschil tussen beide voorgaande albums is namelijk verder door-ontwikkeld. Dat betekent dat Argus nog meer inzet op old school heavy metal, waarbij het doomgehalte nog verder is afgenomen. Episch is de muziek nog altijd, er wordt de tijd genomen voor de composities, waarbij in de opbouw geen enkele haast wordt gemaakt. Dat daar goed over is nagedacht wordt bewezen door de instrumentale intro Into the Fields of Fire en outro From the Fields of Fire, die perfect op elkaar aansluiten, en daarmee alles daar tussen in ook als een logisch geheel laten klinken.

Dat Argus de doom-roots niet helemaal vaarwel heeft gezegd mag blijken uit tracks als 216 en No Right to Grieve. Op die eerste komt naast het heerlijke gitaarwerk ook een logge bas regelmatig de kop opsteken, terwijl die tweede een verrukkelijk melancholische sfeer meekrijgt, en misschien wel het meest meeslepende nummer is dat de band ooit schreef. En al is het dan strikt genomen geen doom, ook door middel van epiek en bombast weet de band tot grote hoogte te stijgen, getuige Infinite Lives Infinite Doors, het langste en meest machtige nummer van het album. En wat een spetterend gitaarwerk zeg! Daar tegenover staat dan het zeer toegankelijke You Are The Curse (niet voor niets verkozen om op youtube te verschijnen denk ik dan maar) dat in deze context zelfs catchy te noemen is. Ook dat beheerst Argus dus gewoon.

Het knappe van deze band vind ik dat ze een old school heavy metal-stijl uitvoeren zonder iets of iemand na te apen. Veel old school bands klinken als een kloon van andere bands, en hoewel er bij Argus zeker links te leggen zijn met bands uit de jaren '80 hebben ze eigenlijk best een eigen stijl. De heavy metal van Argus klinkt in elk geval altijd als Argus, niet in de laatste plaats dankzij de ijzersterke en herkenbare vocalen van Brian Balich. Ondanks de lichte (te verwaarlozen?) koerswijziging blijf ik nog wel even fan!