Blind Illusion - Wrath Of The Gods

• BandBlind Illusion [US]
• TitelWrath Of The Gods
• Release datum07-10-2022
• LabelHammerheart Records BV [NL]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Straight as the Crowbar Flies
02. Slow Death
03. Protomolecule
04. Spaced
05. Wrath of the Gods
06. Behemoth
07. Lucifer’s Awakening
08. Amazing Maniacal Monolith [CD Bonus]
09. No Rest ‘til Budapest [CD Bonus]

Thrash metal als een primitief, aards genre heeft ons vanaf midden jaren '80 veel grootheden opgeleverd: Metallica, Slayer, Exodus, Death Angel, Heathen en ga zo maar door. Maar de meer berekenende, technische en uiteindelijk kleurrijke uitvinders van de meer progressieve thrash, een genre dat rijkelijk bloeide na het debuut van Watchtower in 1985, verleggen de grenzen van thrash en testen de creatieve bandbreedte ervan. Blind Illusion maakte 'pas' naam in 1988 met hun debuutalbum The Sane Asylum.

Het juiste momentum kreeg de band echter niet te pakken, waarna Blind Illusion er in 1992 mee stopte. Veelzeggend over de veelzijdigheid van de band's muzikanten is het feit dat in die tijd Les Claypool en Larry Lalonde er deel van uitmaakten, die later met Primus furore zouden maken, met nog veel weirdere muziek. Na de herstart in 2009 kwam de band het jaar daarna met Demon Master, dat opnieuw niet op het juiste moment leek te komen. Hoe anders is dat met album nummer drie, Wrath Of The Gods, dat vorige maand verscheen. De wraak van de goden zal zoet zijn!

Zanger en gitarist Marc Biederman is weliswaar het enige originele bandlid, en bassist Tom Gears is nog een onbeschreven blad, maar verder heeft het opperhoofd voor deze gelegenheid wel wat ervaren muzikanten om zich heen verzameld. Gitarist Doug Pearcy zat onder anderen in Angel Witch en Heathen, terwijl drummer Andy Galeon zijn sporen heeft verdiend bij Death Angel / Swarm / The Organization.

Opener Straight As The Crowbar Flies geeft al direct inzicht in het eigenzinnige karakter van Blind Illusion's muziek. Aanstekelijke riffs, frivole drum-fills, capriolen op de basgitaar en de raspende, grommende zang van Marc Biedermann vormen de voornaamste kenmerken. De gierende gitaar-leads en -solo's en de abrupte ritmewisselingen houden de muziek fris, terwijl het progressive element subtiel wordt toegepast binnen de overwegend pakkende composities. Nummers als Protomolecule en Spaced (beetje funky) vind ik juist eerder speels klinken dan dat het de zwaarte van metal laat horen. Dat vind ik het leuke aan Blind Illusion.

Daar tussendoor is Slow Death een wat meer serieuze thrasher, terwijl titelnummer Wrath Of The Gods juist wel een donker nummer is. Wat trager, dreigender, maar toch ook wel weer met leuke kwinkslagen. Naarmate het album vordert neemt het (pure) thrash-gehalte af, dat geldt met name voor de twee bonustracks, waar het einde van Lucifer’s Awakening al een beetje een voorschot op geeft. Rock en grooves bepalen hier het geluid.

Ook erg opvallend vind ik de open productie van het album, hetgeen een behoorlijke old school vibe oplevert. Die sfeer spreekt me erg aan, en vind ik passen bij de herinneringen die de bandnaam Blind Illusion oproept. Geen hedendaagse fratsen, zelfs geen klassieke Bay Area-fratsen, maar dus vooral zichzelf. Tja, het blijft immer wel Blind Illusion.