Loading...

Brant Bjork And The Low Desert Punk Band - Black Power Flower

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 15-01-2015

Tracklist

01. Controllers Destroyed
02. We Don't Serve Their Kind
03. Stokely Up Now
04. Buddha Time (Everything Fine)
05. Soldier Of Love
06. Boogie Woogie On Your Brain
07. Ain't No Runnin'
08. That's A Fact Jack
09. Hustler's Blues
10. Where You From Man

Moet ik hier nog uitleggen wie Brant Bjork is? Als mede-oprichter en mede-creatief brein van Kyuss stond onder anderen hij aan de basis van wat later bekend zou worden als de stonerrock van de Palm Desert Scene. Als drummer verbond hij onder anderen zijn naam aan (Sons Of) Kyuss (Lives!), Fu Manchu, Mondo Generator en Vista Chino, terwijl onder eigen naam ook vocalen, bas en gitaar gehanteerd worden. Simpelweg onder de naam Brant Bjork verscheen in 1999 z'n eerste solo-album Jalamanta. Dit is tegenwoordig ook de naam van zijn eigen (thuis)studio, waar hij ook zijn albums op neemt.

Black Power Flower is in 2014 inmiddels zo'n beetje het achtste solo-album, waarbij verkapte solo-albums met bands als Ché en Brant Bjork and the Bros niet eens zijn meegeteld. Op dit nieuwe album heeft Bjork samengewerkt met andere muzikanten die hij van eerdere bands/projecten vandaan gehaald heeft, zodat het album onder de bandnaam Brant Bjork And The Low Desert Punk Band verschijnt. Met Tony Tornay (Fatso Jetson), Dave Dinsmore (Ché, Unida) en Bubba DuPree (Void) staat er dus een ervaren (studio-)band.

De plaat opent met Controllers Destroyed, en meteen zit ik helemaal in de Black Sabbath vibe. Een lekkere doomy riff zet de toon, de onmiskenbare groove maakt dit nummer helemaal af. Natuurlijk wijkt de muziek van Brant Bjork nauwelijks af van wat Kyuss en Queens Of The Stone Age deden en Vista Chino opnieuw doet. Fuzzende gitaren, groovende ritmes, een overwegend lome maar logge ritmesectie en schurende vocalen bepalen de sfeer, waarnaast relatief weinig buiten de lijntjes gekleurd wordt. Gebeurt dat wel, dan is dat slechts marginaal, en altijd als toevoeging op het bestaande geluid.

Stokely Up Now doet wat psychedelisch aan met wat extra distortion, waarbij de melige tekst (“Hey, did you see that? That’s a dog and that’s a cat.”) nog een extra duit in het zakje doet. Een vette break doet het nummer verder rocken naar een fraaie instrumentale climax. Het middengedeelte van het album heeft met Buddha Time (Everything Fine), Soldier Of Love en Boogie Woogie On Your Brain misschien een iets te hoog voortkabbel-gehalte, waarbij ik moeite heb mijn aandacht er volledig bij te houden. Uiteindelijk komt dat misschien ook wel omdat dit gewoon zo'n album is dat je als achtergrondmuziek bij het luieren prima kunt gebruiken.

Ik veer pas weer op wanneer That’s A Fact Jack me 'wakker' schudt met het overbekende wahwahpedaal. Hoewel wel erg aan de relaxte kant groovt deze er weer lekker in. Beetje psychedelisch wel, in elk geval rustgevend, maar toch blijft het koppie hier wel even bij. Het echte rustpunt komt dan pas met Hustler's Blues, het tweede woord uit de songtitel zegt het natuurlijk al. Zeer relaxt, maar niet vrijblijvend, deze heeft zeker wel z'n impact. Als afsluiter is in de vorm van Where You From Man gekozen voor een uitgerekt spacy (zo goed als) instrumentaal nummer. Zeker een goede keuze wat mij betreft na de twee voorgaande wat rustiger nummers. Nou is ook deze niet wild, maar wel lekker swingend; het nummer heeft een behoorlijk jam-achtig karakter. Ondanks de vele herhalingen verveel ik me echter geen moment.

Wanneer je kenner/liefhebber bent van Brant Bjork's werk en/of dat van z'n overige bands en projecten kun je Black Power Flower blindelings aanschaffen. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik het allemaal wel veel van hetzelfde vind. Avontuurlijk is deze muziek al lang niet meer, onderhoudend nog altijd wel. Op zich kan ik prima genieten van deze plaat op zich, maar anderzijds is de muziek hierop redelijk inwisselbaar met pak 'm beet Vista Chino of oudere Kyuss platen. Wees er op voorbereid dat Brant Bjork hier niks verrassends doet. Voor velen is dat misschien juist wel z'n grootste verdienste ...

Brant Bjork - gitaar, zang

Tony Tornay - drums

Dave Dinsmore - bas

Bubba DuPree - gitaar