Domovoyd - Oh Sensibility

• BandDomovoyd [FI]
• TitelOh Sensibility
• Release datum11-10-2013
• LabelSvart Records [FI]

Tracklist

01. Introduction
02. Incarnation
03. By Taking Breath
04. Lamia
05. Effluvial Condenser
06. Argenteum Astrum

Finland heeft een donkere erfenis binnen de ondergrondse wereld van doom metal. Vooral funeral doom, maar ook andere ondergrondse getrouwen van het genre. Inderdaad, de Finnen fucken niet met hun noodlot-sadisme, perversie, depressie en Lovecraftiaanse horror, zelfs het meer traditioneel georiënteerde Reverend Bizarre was ook doordrenkt van lyrische en muzikale moedeloosheid.

Ok, hier hebben we dan de relatieve nieuwkomer (ze bestaan sinds 2010) Domovoyd. Het is een psychedelische stoner-doom band, die zich hier met het tweede album Oh Sensibility aan de wereld wil voorstellen. Eerder verscheen in eigen beheer al de EP Mythonaut (2011), die ik echter met z'n speelduur van zo'n drie kwartier gerust als debuutalbum zou beschouwen. Deze tweede telt immers eveneens zes tracks, en duurt maar acht minuten langer.

Electric Wizard lijkt een voorname invloed van de band uit de tegenwoordige tijd, voor de rest hoor ik voornamelijk inspiratie uit jaren '60/'70 psychedelische rock en spacerock. Er is weinig 'echte' doom te horen, de vage dopey songtitels en albumhoes verraden de hang naar de psychedelica. De productie is dik, wazig en absoluut doorweekt in reverb, clean is hier een vies woord.

De muziek lijkt vooral te zijn ontstaan uit Sabbathiaanse jamsessies, waarbij zeker de riffs de drijvende kracht zijn. Lamia bijvoorbeeld doet qua gitaarwerk wel heel erg aan deze grootmeesters denken. De (lange) instrumentale improvisaties vinden we vooral terug in Effluvial Condensor en Argenteum Astrum, niet voor niks de uitgesproken lange nummers van het album. Interessant is in eerstgenoemde de sterke ritmesectie, die zich mede uitleeft in de zweverige klanken en zich handhaaft in afwijkende patroontjes.

In feite is het album Oh Sensibility het best te beschouwen als een lang stuk van 52 minuten, in plaats van een verzameling losse nummers. Onderscheidend zijn ze niet echt, en de muziek vloeit ook door de nummers heen alsof de afzonderlijke titels er niet zijn. De vergelijking met het visuele aspect van de vloeistofdia leek me nog nooit zo toepasselijk.