Loading...

Éohum - Ealdfaeder

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 19-03-2016

Tracklist

1. Eurocide (6:16)
2. Unmasking A World Of Deceit (6:10)
3. The Apathetic Plague (7:41)
4. Ode To A Martyr (4:34)
5. Curative Undulations (4:39)

Het Canadese Éohum heb ik ongeveer een jaar geleden uitgebreid voorgesteld naar aanleiding van hun debuutalbum Revelations, Aurora of An Epoch. De eigenzinnige invulling van heidense black metal met veel aandacht voor natuurlijke zaken en aparte muzikale uitstapjes vond ik best interessant. Inmiddels heeft het gezelschap (in enigszins gewijzigde formatie) al weer een nieuw werkstukje in elkaar gedraaid. Deze keer is het een half uur durende EP geworden met de titel Ealdfaeder.

Ik heb in eerste instantie de indruk dat het experimentele karakter iets meer naar de achtergrond is verdwenen ten gunste van meer gangbare black metal. Niet helemaal natuurlijk, want de Franse hoorn maakt nog altijd even nadrukkelijk onderdeel uit ven het instrumentarium. Maar meer dan voorheen maakt dat genrevreemde instrument nu integraal deel uit van de muziek, zonder daar nadrukkelijk uit te springen. Het geluid doet me daarmee af en toe wel denken aan Sear Bliss, de Hongaarse black metalband die hun geluid 'opvrolijkte' door middel van het gebruik van trompet en trombone. Alleen zou ik de huidige muzikale koers van Éohum nauwelijks nog atmosferisch noemen.

Want het gezelschap concentreert zich op Ealdfaeder behoorlijk op klassieke black metal. De nummers zijn volgestopt met blasts en ziedende riffs, en bevatten aanzienlijk minder experimenten dan op het debuutalbum. Het is eigenlijk alleen de opener Eurocide die begint - en ook eindigt trouwens - met kalme percussie en een fluit en daarmee herinnert aan de voorganger. Ook wordt er heel af en toe gas terug genomen voor een meer doomy passage, maar voor de rest is het voornamelijk in hoog tempo blazen. In het wat kortere Ode To A Martyr (doom-intro!) zit dan nog wel wat afwisseling; dit nummer doet me, samen met de opener, nog het meest denken aan het brede muzikale perspectief dat ik eerder hoorde. Dit nummer heeft ook zo heel af en toe, kort, een lekkere groove.

Ik heb wel nog een enorm pluspunt op te merken: Wat op deze nieuwe EP goed werkt voor de homogeniteit is het gegeven dat we deze keer maar een enkele vocalist horen: het is de mij verder onbekende Barrie Butler die hier alle vijf de nummers van zijn typische black metal-krijs voorziet. Wat mij betreft op voortreffelijk wijze trouwens, de man heeft een ferme schreeuw in huis!

Jeremy Perkins – Guitars

Sylvain Dumont – Guitars

Cesar Franco – Bass

Luca Belviso – Drums (tracks 1-3)

Simon McKay – Drums (tracks 2-4-5)

Barrie Butler – Vocals

Annie Perreault – French Horn, Flute

  • Vette scheuriezer ja

    Door Marc Brouwer op 19-03-2016 20:04:34