Gog - Ironworks
- Gog [US]
- Ironworks
- 30-08-2013
- Underground Activists / SOM
Tracklist
01. 1870-1906
02. Tasks Which Destroy Body And Soul
03. God Says To Love You In Chains
04. A Promised Eternity Fulfilled With Cancer
05. Into Her, She Carved The Word Empty
06. I Draw My Strength From You
De zuidelijke staat Arizona is het meest bekend om zijn landschappen van woestijnen en grand canyons. Michael Bjella, mastermind achter Gog, schetst echter een heel ander beeld van zijn geboortegrond, zoals op het nieuwste Gog-werkstuk Ironworks (volgens mij het negende alweer, sinds 2002) te horen zal zijn.
Opgenomen in een laat 19e-eeuwse (zie de titel van de albumopener) smederij, waar verscheidene leden van Bjella's eigen naaste familie nog hebben gezwoegd, werpt Gog een heel ander licht op 'The American Dream'. Met behulp van de sfeer en geluiden ter plaatse wordt een beeld geschetst van zware fysieke arbeid; van bloed, zweet en tranen. Metaal op metaal, de eeuwige polsslag van het gehamer op het aambeeld en de verschroeiende vlammen van de oven. Ironworks is op z'n eigen manier het geluid van, en een aanklacht tegen, wat Bjella noemt de slavernij van het kapitalisme.
Dit alles is verpakt in een combinatie van ambient en vooral noise, met vleugjes industrial (hoewel elektronica ontbreekt, het is meer de sfeerzetting) en minimalistische black metal. En dat tussen alle industrie- en fabrieksgeluiden door. De sfeer is vanzelfsprekend behoorlijk donker, angstaanjagend bijna. Zo horen we in opener 1870-1906 naast de genoemde elementen zelfs nog ruimte voor een uitermate droevig stukje piano. Het begin van het album doet nog vrij rustig aan, dat zal gaandeweg het album nog wel anders worden.
Vervolgens horen we op Tasks Which Destroy Body And Soul tussen de muur van geluid van alle 'herrie' door heel in de verte wat gegrom van Bjella, het is de eerste vorm van de menselijke stem, 'vocalen' die we te horen krijgen. God Says To Love You In Chains laat na weer zo'n rustig begin met wat vage (toetsen)klanken en behoorlijk vervormde gitaar- en andere geluiden, daarnaast in deze track wanhopig gekrijs. Het gemaal van de machines, en de achterliggende 'muziek' zwellen langzaam maar zeker aan, en zetten een opzwepende sfeer neer.
In het vervolg van het album neemt de noise, letterlijk en figuurlijk, steeds meer toe. Al blijft opvallend genoeg de piano tussendoor ook z'n ruimte opeisen, zoals duidelijk te horen is in A Promised Eternity Fulfilled With Cancer. Afsluiter I Draw My Strength For You begint dan weer relatief sereen, al blijft de onheilspellende sfeer wel hangen.
Dat laatste is precies waar dit album het van moet hebben. Geen muziekje voor een relaxte zondagmiddag, maar een album waar je echt voor moet gaan zitten. Heel eerlijk gezegd zie ik mezelf dat niet al te vaak meer doen, daar is het te weinig 'muziek' voor.
