Loading...

Hell - III

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 18-07-2013

Tracklist

01. Mourn
02. Decedere

Hell lijkt me nou niet bepaald de meest originele of opvallende naam om als (extreme) metalband mee door het leven te gaan. Er zijn dan ook diverse uitvoeringen van. Hier gaat het om het eenmansproject uit Salem, Oregon, USA. Het heerschap M.S.W. is hiermee actief sinds 2006 en levert met Hell III het, U raadt het nooit, inderdaad derde album af. In eerste instantie verschenen op cassette (zoals ook de eerste twee langspelers) in een oplage van 300 stuks, inmiddels door Pesanta Urfolk ook uitgebracht op vinyl in een oplage van 472. En uiteraard mag de digitale verspreiding ook niet ontbreken.

Zoals ook op de vorige releases worden we getrakteerd op lange nummers, al maakt Hell het hier wel redelijk bont, dit nieuwe album telt precies twee titels. Die duren dan wel respectievelijk ruim 18 en bijna 21 minuten, zodat een respectabele speeltijd voor een full length acceptabel blijft. Het is al bijna een wonder op zich dat deze muziek zo geopenbaard is, dit is pure underground.

De muziek die we te horen krijgen varieert van akoestisch, sfeervol gitaargetokkel via noisy, distorted, doomy sludge, zelfs drone zo men wil, tot aan briesende black metal. Dat er tijd en ruimte wordt genomen voor de opbouw is een understatement, gezien de lengte van de tracks. Beide tracks beginnen rustig, om vervolgens naar een climax te werken, om uiteindelijk terug te keren naar het beginthema (Mourn). De sfeer is over het geheel behoorlijk deprimerend, het geluid gezien de kleinschaligheid van de productie prima in orde.

Op zich zit er in de aanpak van de beide tracks weinig verschil. Uiteraard varieert de uitvoering, waarbij vooral in Decedere meerdere elementen van stal gehaald worden om de muziek kracht bij te zetten. Een science fiction achtige sample, met vervormde praatstem, maar ook damesvocalen geven het geheel een beklemmende sfeer. Ondanks de lieflijke instrumentale invulling voel ik mij niet op mijn gemak. Dat blijkt terecht wanneer na ruim elf minuten monsterlijk gitaarwerk losbarst, yes!

Dit is muziek waar je net even de tijd voor moet nemen, en zal waarschijnlijk tot een love it or hate it ervaring leiden. Of je vindt het maar oeverloos geneuzel, of je geniet van de sferische opbouw en het smerige geluid. Zoals gezegd: dit is pure underground, en zeker geen braaf of simpel stukje muziek.