Interview Carcass
Carcass brengt op 13 september hun langverwachte nieuwe plaat ”Surgical Steel” uit. Best bijzonder, want wie had ooit gedacht dat die Britse grindcore legende (en later pioniers in de melodieuze deathmetal) ooit weer bij elkaar zouden komen en er dan ook nog een nieuwe plaat zou verschijnen? Ik in ieder geval niet. Ondergetekende was vorige maand dus ook blij verrast bij het beluisteren van die plaat. Want wat is dat een mega VETTE cd geworden! Hard en snel, maar ook erg melodieus en spannend. Precies zoals een Carcass plaat behoort te zijn.
Ik was dan ook erg verheugd met het feit dat ik de mogelijkheid kreeg om de band eens even aan de tand te voelen in de vorm van een interview voor Wings Of Death. Mede omdat ik de muziek van Carcass al jaren zeer waardeer en als diehard-fan heel wat vragen heb aan de Britten. Dat de band momenteel veel pers-aandacht krijgt, blijkt al uit het feit dat het lastig is om een interview datum te fixen. Na een paar weken data over en weer gemaild te hebben met hun kersverse platenmaatschappij Nuclear Blast is het dan eindelijk zover. Ik krijg bassist/krijser Jeff Walker via skype te spreken.
Ik besluit eerst maar eens even een duik in het verleden te maken. Het was immers lang stil omtrent de band uit Liverpool. En bovendien verscheen de voorlaatste plaat Swansong in 1996 zonder dat daar een tournee op volgde. De reden: Carcass was al opgeheven voordat die plaat überhaupt op de markt gebracht werd. Hoe kijkt Jeff eigenlijk terug op die plaat? De frontman heeft de vraag blijkbaar niet verwacht, en het blijft even stil voordat er een antwoord volgt.
[Jeff] Ehh, ik weet niet, leuke herinneringen. Ik denk dat het zijn plek heeft in de Carcass geschiedenis. Het lijkt er op dat het een self-fulfilling prophecy is dat mensen er negatieve dingen over zeggen. Maar dat bleek niet uit de verkoopcijfers. Je ziet het ook niet terug in de muzikale waarde of in het feit dat veel mensen het een goede plaat vinden. En ik ben er trots op. Net zo als ik trots ben op 'Reek Of Putrefaction'. Maar wees eerlijk, 'Swansong' heeft het makkelijker gemaakt voor de nieuwe cd om meer indruk te maken haha.
Carcass kwam uiteindelijk pas in 2008 - in vrijwel de originele samenstelling – weer bij elkaar en deed vervolgens een hele trits aan succesvolle reünie shows. Het viel me op dat er bij die shows weinig Swansongs gespeeld werden. Waarom eigenlijk?
[Jeff] Geen plek. Als je een optreden doet heb je meestal maar 45 minuten en we hadden toen 5 platen. En we weten welke platen het best verkocht hebben. Je zou daar inderdaad tegen in kunnen brengen dat we weinig gespeeld hebben van 'Reek...' en dat klopt. Ik denk dat 'Reek..' en 'Swansong' gewoon niet de favoriete platen zijn van veel fans. 'Heartwork' verkocht het beste en 'Necroticism...' valt vooral bij de recensenten in de smaak en ook 'Symphonies...' is erg populair. Dus ik denk dat we gewoon onze troeven op tafel gegooid hebben.
Ik ging er vanuit dat jullie misschien zelf die plaat toch niet zo goed vonden. En dat jullie daarom niet zo veel nummers van die plaat speelden..
[Jeff] (aarzelend) Nou, ik denk dat 'Keep On Rotting' heel goed past op een festivalshow bijvoorbeeld. En we speelden ook het instrumentale intro van 'Edge Of Darkness'. Een nummer dat op 'Wake Up And Smell The Carcass' staat, en ook uit de 'Swansong'-sessies stamt. Ik weet niet of het andere materiaal wel in een liveset zou passen eigenlijk. Weet je, we hebben die nummers sowieso destijds ook niet live gespeeld. Op 'Firm Hand' na dan misschien. Ik denk dat ze uiteindelijk niet zo energiek zijn als de oudere nummers. We spelen namelijk liever wat opgefokter materiaal.
Stiekem hoopte ik dat jullie 'Don't Believe A Word' bijvoorbeeld eens live zouden spelen. Maar het enige nummer dat vaak voorbij kwam was 'Keep On Rotting In The Free World'...
[Jeff] Tsja, nou ik vond zelf 'Emotional Flatline' altijd wel een erg lekker nummer. Een nummer dat ook uit de 'Swansong'-sessies stamt, maar later verscheen op de 'Wake Up...'-verzamel cd. Ik geloof nog steeds dat dat nummer het live ook goed zou doen. Ik denk dat we er onderling gewoon nooit over eens waren welke nummers we gingen spelen haha.
Over naar Jeff zelf dan. Na de split van Carcass in 1996 was hij nog een tijdje actief met Blackstar. Maar pas in 2006 werd hij weer muzikaal actief onder het pseudoniem El Cynico bij Brujeria. Maar wat spookte Jeff in al die tussenliggende jaren uit? In de geruchtenstroom werd er zelfs geopperd dat de beste man bij een bank (!!!) zou werken. Hoe zit dat nou precies?
[Jeff] Nee, dat klopt niet. Ik werkte bij de overheid. Ik heb ongeveer 9 maanden een baantje gehad als telefonist bij een verzekeraar en daarna heb ik een relaxt ander baantje gehad bij de overheid. Ik houd er gewoon van om wat part-time te werken om de rekeningen te betalen. In 2006 ben ik toen gaan spelen met Brujeria en reisde ik weer de wereld rond. Dus ik ben gestopt met werken in 2008 of daaromtrent. Ik zie het maar als een experiment om me zo nu en dan als een normaal persoon te gedragen. Maar het bleek dat het burgerlijke bestaan niet aan mij besteed was.
Ja, ik dacht ik wil het nu toch wel eens weten. Omdat in een bank werken nogal haaks staat op je maatschappijkritische Carcass-teksten, je activiteiten bij het saboteren van jachtpartijen in de jaren '80 en de hoezen die je destijds maakte voor Napalm Death...
[Jeff] Je moet gewoon pragmatisch zijn. Wat zegt Machiavelli ook al weer? "Hold your friends close and your enemies closer"? Geloof me, ik zeg net dat ik voor de overheid werkte, maar ik heb meer tijd doorgebracht in de kroeg. Het werk daar was zo makkelijk dat je het bij wijze van spreken al in het eerste uur van je aller eerste werkdag onder de knie had en je zodoende de rest van de week niks meer hoefde te doen. Dat deed ik dus ook.
Tot dusver de terugblik. Over naar Carcass anno 2013. Wat vooral opvalt is dat de line-up van de band anders is. Bij de reünieshows van de afgelopen paar jaar had Daniel Erlandsson drummer Ken Owen vervangen en was gitarist Michael Amott ook weer van de partij. Twee capabele muzikanten, maar beiden spelen niet mee op de nieuwe plaat. Waarom zitten ze niet meer in Carcass?
[Jeff] Misschien is dat een vraag die je aan hen moet stellen... Ik bedoel, alles wat ik je kan vertellen is dat we destijds de reünie deden en dat Mike Arch Enemy zo lang op non-actief zette omdat alles toen om Carcass draaide. En toen in het tweede of derde jaar van die reünie kwam Arch Enemy langzaam weer in beeld. En in augustus 2010, ondanks dat er geen nieuwe Carcass shows gepland stonden, vertelde Mike mij en Bill dat hij het de komende tijd weer erg druk zou gaan krijgen en geen tijd meer had om nog Carcass optredens te doen. Maar ik moet er wel bij zeggen dat er op dat moment geen shows meer geboekt stonden en dat ik sowieso ook niet van plan was om nog Carcass optredens te gaan doen. Dus hij lulde zich er eigenlijk een beetje uit, weet je. Bill en ik beslisten een paar maanden later dat we een nieuw album wilden gaan maken. Omdat we geen optredens wilden blijven doen als een soort van nostalgie-act. Ik vind namelijk dat als we live blijven spelen we moeten bewijzen dat we het waard zijn. Maar goed, laat ik het zo stellen: Mike nam contact met me op toen hij er achter kwam dat we bezig waren met een plaat. Maar weet je, pas na een jaar nadat we de plaat al geschreven hadden wilde hij graag meedoen... Wat Daniel betreft: Ik denk dat hij Mike moest volgen omdat Arch Enemy het druk ging krijgen. Toch heeft Daniel aangeboden om mee te doen als we eventueel toch wat wilden schrijven en opnemen. Maar toen puntje bij paaltje kwam, was het niet een geval van kiezen met welke band hij in zee ging. Hij kwam gewoon tijd te kort. Dus het had zo kunnen zijn dat we al eerder aan de plaat hadden kunnen werken. Maar het vinden van een drummer was echt een obstakel. Net zo'n obstakel als dat Bill eerder nooit interesse toonde om een nieuw Carcass album te gaan maken. Maar ineens nam hij contact met me op en zei "Herinner je je Dan Wilding?". Vervolgens probeerde hij wat materiaal te schrijven en zo is het balletje toch gaan rollen.
In de jaren voor en tijdens de Carcass reünie concerten heb ik een aantal interviews met oud-bandleden van Carcass gelezen. In een aantal van de interviews met Mike Amott kreeg ik het vermoeden dat de gitarist maar al te graag weer met Carcass live wilde spelen. Jeff beaamt dat meteen. Maar ik kreeg ook het vermoeden - als ik tussen de regels door las - dat Mike ook graag mee wilde doen om een nieuwe plaat te maken. Jeff ontkent dat echter met grote stelligheid.
[Jeff] Nee dat klopt niet en ik weet ook niet waar je dat dan gelezen hebt. Dat staat ook haaks op zijn gedrag in de repetitieruimte. Want hij was degene, ik bedoel, we vonden allemaal dat er geen nieuw album moest komen. Maar ik was de eerste die op een gegeven moment dacht dat het zonde zou zijn van deze kans om niks te gaan doen met de bezetting van destijds. Met Mike, Bill en Daniel in de band. Maar Mike was er altijd erg duidelijk in dat Carcass niet een nieuw album zou moeten maken. Ik weet dus niet hoe je die indruk kreeg want hij vond dat dus niet. Het zou ook gaan botsen met Arch Enemy.
En wanneer zijn jullie dan nieuwe nummers gaan schrijven?
[Jeff] Ehmm, zo rond augustus/september 2011 denk ik. En daar hebben Mike en Daniel niet aan mee gedaan omdat ze zich al in Augustus 2010 terug getrokken hadden uit de band. Al in het begin van 2011 had Bill me benaderd om weer wat te gaan doen samen met Dan Wilding. Maar het duurde even voordat we bij mekaar konden komen door verschillende verplichtingen. Ik had Brujeria en Bill zat met Gentleman's Pistol en Angel Witch en ik geloof dat hij toen ook nog speelde met Firebird. Dan Wilding speelde toen nog live met Heaven Shall Burn. Dus het duurde, denk ik, tot september 2011 voordat we bij mekaar konden komen. Pas toen gingen we de oefenruimte in om de muziek er uit te beuken.
Mike Amott is dus wederom niet van de partij. Als nieuwe tweede gitarist is de voor mij onbekende Ben Ash inmiddels sinds begin dit jaar aangetrokken. Waarom hij?
[Jeff] Waarom niet? We wilden niet een gitarist met naam. Ik zal je vertellen: we benaderden eind 2010 Jesper Strömblad van In Flames omdat we het aanbod hadden gekregen om op de Barge To Hell te spelen. Ik dacht dat het wel gaaf zou zijn om dat cruise gebeuren te gaan doen en we vroegen Adrian Erlandsson om dan daar bij ons te gaan drummen. Maar Jesper gaf op het laatste moment aan dat hij niet kon, dus dat is niet doorgegaan. Later zei Gary Holt (!) tegen me dat hij het wel had willen doen. Dus we hebben toen Gary ook gevraagd of het hem leuk leek om mee te doen aan een nieuwe Carcass plaat. En dat leek hem wel wat, maar toen werd hem dus die Slayer baan aangeboden. Maar om eerlijk te zijn, het is beter zo. Ik ben veel blijer met een onbekende jongen in de band.
Omdat dat het makkelijker maakt?
[Jeff] Ja, je zit dan niet met ego's. (lachend) Niet dat Holt of Jesper allebeide zulke grote ego's hebben hoor haha, maar begrijp je wat ik bedoel? Het is gewoon makkelijker als je er één bij hebt die een stuk minder bekend is. Ik heb een hekel aan rockster gedrag, simpel. We zitten nu allemaal op één lijn.
Toen Mike Amott in 1993 voor het eerst uit de band stapte, werd Carlo Regadas uiteindelijk zijn vervanger. Hij speelde en schreef ook mee op 'Swansong' en deed dat niet onverdienstelijk. Was hij dan geen optie?
[Jeff] (resoluut) Nee. Hij woont ook niet meer in Engeland en hij doet niet echt meer wat in de muziek. Hij speelt nog wel gitaar maar hij.... (het duurt even voordat Jeff z'n zin afmaakt) Ehhm, het is lastig uit te leggen.... (en dan stellig) Dat gaat niet meer gebeuren.
Geen Carlo meer voor Carcass dus en het lijkt er op dat Jeff verder ook geen woorden vuil wil maken aan hem. Over dan maar naar de aanleiding van dit interview: 'Surgical Steel', de eerste Carcass plaat sinds 17 jaar en per slot van rekening de aanleiding voor dit interview. Wat me als eerste opviel aan de nieuwe schijf is dat ie in vergelijking met 'Swansong' veel sneller en agressiever is. Waarom? Wilden jullie beslist weer snelle muziek schrijven en spelen?
[Jeff] We doen niets wat we niet willen. We doen niet iets om anderen tevreden te stellen. We schrijven muziek die we leuk vinden. Ik bedoel, er zijn 3 nummers die niet op de plaat zijn gekomen en die hebben helemaal geen snelle stukken. Ze hebben alle drie meer een rock tempo, meer in de stijl van 'Swansong'. We hebben nummers uitgekozen die het beste bij elkaar passen als plaat. Nummers met veel energie. Dan is jonger en een geweldige drummer en hij houdt er van om snel te spelen. Het komt ook doordat ik en Dan voorstelden om onder sommige riffs van Bill blastbeats te gaan spelen of ze in ieder geval sneller te gaan spelen. Want we wilden absoluut dat deze plaat er flink bij het publiek in zou hakken. Je analyse van 'Swansong' klopt ook. Er staat geen enkel snel stuk op die plaat. Daarom vind ik het ook zo grappig wanneer mensen het over dat album hebben, ze weten meestal niet eens waarom ze er niks aan vinden. De reden is omdat het qua tempo gewoon een rock plaat is. We wilden dus een plaat maken met veel impact die sterker is dan alles wat we eerder gedaan hebben. Dat was HET doel bij het maken van deze cd: de beste Carcass cd ooit maken. Het is uiteindelijk aan het publiek of we daar wel of niet in geslaagd zijn.
Maar waarom zaten er dan destijds geen blastbeats op 'Swansong'?
[Jeff]Omdat dat niet de richting was die we op wilden gaan. Neem bijvoorbeeld 'Thrasher's Abattoir' van de nieuwe cd. De riffs van dat nummer dateren uit de periode voordat we aan 'Swansong' gingen schrijven. Bill heeft me die riffs toen nooit laten horen, dus hij had destijds al besloten welke kant hij muzikaal op wilde. Het was een doelbewuste keus om 'Swansong' zo te maken zoals de plaat geworden is.
En dan schiet Jeff plotseling achter zijn computer vandaan omdat er blijkbaar iemand bij hem aan de deur staat. Een paar ogenblikken later kruipt hij weer achter z'n computer. Op mijn vraag of het een lekkere pizza is die hij besteld heeft, blijft hij serieus. Het blijkt een 'oil pipe of a truck' te zijn die hij via internet besteld heeft en hij geeft aan dat hij gehoopt had vandaag geen vieze vingers te krijgen. Maar weer terug dus naar zaken waarbij geen motoren aan te pas komen. Een eventuele herstart van Carcass hing jarenlang vooral af van gitarist Bill Steer. Want zowel Jeff als Mike Amott maakten al geruime tijd duidelijk dat zij er wel voor in waren, maar dat Bill er geen oren naar had. Met name doordat extreme muziek hem niet meer aansprak. Hoe kan het dus dat Bill wel weer interesse kreeg in het spelen en opnemen van deathmetal, Jeff? Ik herinner me namelijk een interview ten tijde van 'Swansong' waarin werd gezegd dat hij het helemaal had gehad met het spelen van extreme muziek en dat dat ook de reden was voor hem om een band als Firebird te beginnen. Maar Firebird klinkt toch echt heel anders dan jullie nieuwe cd...
[Jeff] Nou lijkt me duidelijk, niet? Hij is er 17 jaar tussenuit geweest wat Carcass betreft. Hij koos er voor om zolang een andere muzikale weg in te slaan en misschien had hij er uiteindelijk wel genoeg van om nog langer blues hardrock te spelen? Maar dat is eigenlijk ook niet waar, want hij speelt nog steeds in een aantal van zulk soort bands weet je. Dit is gewoon ook een kant van hem waarmee hij zich muzikaal kan uiten. Ik denk dat hij de passie voor extreme muziek weer hervond nadat we de reünie shows gedaan hadden. Meer moet je er niet van maken. Ik bedoel: hij vindt het leuk om Carcass materiaal te spelen.
Dus hij vindt deathmetal nu weer te gek?
[Jeff] Nou dat hangt er vanaf hoe je het bedoelt. Als je de huidige deathmetal bedoelt, dan duidelijk niet. Maar als je hetgeen bedoelt wat hij in de jaren '80 deed, dan wel. Dat geldt ook voor mij. Ik bedoel daar mee te zeggen dat deze plaat waarschijnlijk een product is van onze jeugd. Het is niet een product van hetgeen je tegenwoordig veel in de metal hoort. De wortels van de cd liggen bij de bands die we leuk vonden toen wij jong waren.
Het kwam zonet al even ter sprake: Carcass heeft tegenwoordig een nieuwe drummer. Oudgediende Ken Owen kreeg in 1999 een hersenbloeding en kwam in een coma terecht. De drummer herstelde uiteindelijk wel, maar niet in een mate waarbij hij weer bij Carcass kon gaan spelen. Een drummer is echter heel belangrijk voor het geluid van je band, zeker in metal. Ken Owen bepaalde dus jarenlang mede het geluid van Carcass. Dan Wilding is de nieuwe drummer, maar hoe groot was zijn invloed op de nieuwe nummers?
[Jeff] Ehh, een belangrijk puzzelstukje omdat Ken belangrijk was voor de sound van Carcass. Dus Dan is de juiste jongen op het juiste moment, op de juiste plek en hij is de juiste drummer. Hij heeft een drumstijl die op sommige manieren aan Ken doet denken. Je kunt dat ook terug horen op het album. Het klinkt nog steeds als Carcass, maar dan met een nieuwe drummer. Dat is eigenlijk alles wat ik kan zeggen over zijn bijdrage. Met een andere drummer zou onze nieuwe cd niet zo goed, of in ieder geval anders geklonken hebben. Ik bedoel, het is niet zo dat wij hem vertelden hoe hij moest spelen. Misschien alleen in het begin, toen hij net bij de band zat. Hij speelde toen blastbeats met 2 voeten, wij noemen dat de euroblast, de net-niet-beats. Maar bij Carcass is het erg belangrijk dat blasts gespeeld worden met 1 voet. En daar heb ik misschien één keer wat van gezegd. Geen idee of hij thuis al onze oude platen uitvoerig heeft bestudeerd of geanalyseerd. Maar hij is wel belangrijk voor de nummers, omdat Ken ook belangrijk was voor de Carcass sound.
Is Ken dan ook betrokken geweest bij het bedenken van de drums? Bijvoorbeeld door het geven van ideeën voor de invulling van Dan's drumpartijen en zo?
[Jeff] Nee. We vroegen hem er op het einde bij voor wat achtergrond zang. Dat wil niet zeggen dat Ken geen invloed heeft gehad op het album, want dat is wel het geval. Maar dan meer op een soort van spirituele manier. Ik bedoel, sommige van de teksten zijn geïnspireerd door hetgeen wat Ken in het verleden heeft gedaan. Een nummer als 'Thrasher’s Abattoir' en de teksten komen van zijn ideeën ergens uit 1985 of zo. En er is zeker weten een invloed op het drummen. Ik ben er vrij zeker van dat Dan Wilding zich ook wel heeft afgevraagd wat er het beste bij zou passen. Ken's bijdrage is dus wel voelbaar, ondanks dat hij niet direct bij het schrijfproces betrokken is geweest. Ken heeft natuurlijk 10 jaar in Carcass gezeten, dus Bill en ik zijn gewend op een bepaalde manier samen te werken zoals we met Ken samenwerkten. Dus werkten we ook met Dan Wilding op die manier.
Er staan 11 nummers op het album, maar ik heb gelezen dat jullie 15 nummers hebben opgenomen. Wat is er met de overgebleven 4 gebeurd? Waren die nummers niet goed genoeg?
[Jeff] Jawel, maar we wilden een album van 45 minuten, zoals albums behoren te zijn. We willen geen album uitbrengen dat langer duurt dan een uur. Wij zijn van een generatie waar een album een A en een B kant heeft en op 12 inch vinyl staat. De maximale lengte die je daar op had was rond de 50 minuten. Dus hebben we ons album beperkt tot die klassieke lengte. Het album is eigenlijk 48 minuten. Als je de digipack koopt krijg je er een extra nummer bij. In alle eerlijkheid: als we het resterende materiaal ook op de plaat hadden gezet, zou dat de flow van de cd aangetast hebben. Want het is best een agressief album. Sommige van het andere materiaal is een beetje meer rock-achtig. Dus weet je, het is goed om wat materiaal achter de hand te hebben. Uiteindelijk moeten we de Japanse fans ook een exclusief nummer geven. Dus ja, we hebben wat materiaal in de kluis liggen voor een mogelijke toekomstige re-release of iets dergelijks. Maar simpel gezegd: we wilden een plaat van 48 minuten, omdat het anders misschien te overweldigend is voor mensen.
Geen plannen om die nummers uit te brengen op een EP? Zoals jullie destijds ook deden met de 'Tools Of The Trade'-EP en de 'Heartwork'-EP?
[Jeff] Nou, ik heb het gesuggereerd bij Nuclear Blast, maar zij klagen er over dat niemand meer EP’s koopt. Natuurlijk willen we dat ons werk gehoord wordt. Misschien dat we alles in een keer uit laten brengen. Misschien krijgen we toestemming voor het Japanse nummer en dan kunnen we het uitbrengen, misschien ook op EP, zoals je zegt. Maar ja, uiteindelijk zal al het materiaal op de één of andere manier uitgebracht worden.
Jullie hadden dus genoeg inspiratie voor het schrijven van 15 nummers?
[Jeff] Ja, in het verleden, zoals met 'Heartwork' bijvoorbeeld, schreven we maar 10 nummers. Voor 'Necroticism...' schreven we, geloof ik, maar 9 nummers, omdat we 'Tools Of The Trade' natuurlijk hadden voor op de EP. Wij hebben nooit de luxe gehad dat we heel veel nieuwe nummers geschreven hadden en dan daaruit de beste konden kiezen. Dit komt, echt waar, omdat we eigenlijk niets schrijven wat onder de maat is. We gebruiken alles wat we schrijven. We hebben bijvoorbeeld geen ongebruikt materiaal meer liggen dat niet goed genoeg was in het verleden, dat nu wel op dit album gezet is. Al het materiaal wat wij schrijven wordt altijd gebruikt.
De laatste keer dat ik jullie live zag spelen was op Neurotic Deathfest in Tilburg. Ik sprak na afloop van dat optreden ook kort met jou. Je vertelde me toen dat jullie geen nieuwe nummers speelden, omdat jullie bang waren dat het materiaal op YouTube terecht zou komen en mensen illegaal opnames zouden kunnen maken. Spelen jullie onderhand al wel nieuwe nummers live? Of wachten jullie tot het nieuwe album verschenen is?
[Jeff] We wachten er nog steeds mee tot het nieuwe album verschenen is. Het is trouwens niet echt angst, er zijn ook andere redenen. Ik bedoel, we hebben ook helemaal geen tijd gehad om het nieuwe materiaal te repeteren. En al die optredens waren al gepland omdat we er van uit gingen dat het album dan misschien al uit zou zijn. Maar dat was niet zo, dus we moesten aan die verplichtingen voldoen. Maar misschien trekken we ook wel een streep onder al het oude materiaal zodat we ons vanaf september kunnen concentreren op het nieuwe werk. Want we hebben inmiddels 6 platen, en ik geloof meer dan 80 nummers en dat is nogal wat materiaal om uit te kiezen. En er zijn bepaalde nummers die mensen live verwachten, de zogenaamde klassiekers. Als je ze niet speelt, zijn mensen teleurgesteld. Een ander punt is dat als je nieuw materiaal speelt en mensen het niet verwachten, dan kan dat best schokkend zijn. Het kan het ene oor in gaan en het andere weer uit. Tuurlijk, met de luxe van zoiets als YouTube zou je het weer terug kunnen luisteren en het herbeleven. Maar we willen mensen niet die luxe geven omdat YouTube niet de beste manier is om voor het eerst nieuw materiaal te horen. We willen dat mensen het nieuwe album beoordelen om haar kwaliteit. Het zou wel of niet een succes moeten worden om wat het is. En niet omdat iemand een nummer met een kutkwaliteit heeft gehoord op YouTube.
Tot slot: ik heb gelezen dat Carcass gaat touren met Amon Amarth aan het einde van dit jaar. Maar ik heb ook begrepen dat jullie de support act zijn in plaats van de headliner. Is dat niet een beetje vreemd met een staat van verdienste als die van Carcass?
[Jeff] Vind je? Ik bedoel, ze hebben een nummer 3-album notering in Duitsland en staan in de top 20 in Amerika. Carcass is dat niet gelukt. Het zou niet eerlijk zijn als wij na Amon Amarth zouden spelen terwijl zij een grotere band zijn in Duitsland. Dat geeft ons nog niet het recht om zulke dingen te eisen alleen omdat Carcass langer mee gaat. Maar weet je, ik ben een realist en ook een pragmatist. Zij zijn op dit moment heel succesvol, en het is een goede kans voor ons om als supportact voor hun publiek te spelen. En ook om plezier te hebben, want geloof me, headliner zijn wil niet automatisch zeggen dat het de beste plek is van de avond. Het is eigenlijk veel leuker om voor de headliner op het podium te staan. Het maakt je namelijk hongeriger en zorgt ervoor dat je veel meer je best gaat doen om beter dan de headliner te zijn. Uiteindelijk is het wel Amon Amarth. Dus zij hebben ons gevraagd of we zin hadden om met hen op tournee te gaan. En wij zeiden natuurlijk: 'Ja, waarom niet'? Ik bedoel, er zijn natuurlijk zalen waar we ook op eigen kracht kunnen headlinen en waar we ook gespeeld hebben als headliner in het verleden. Maar fuck it, we hebben geen tour meer gedaan sinds het begin van de jaren '90, en dit is een goeie kans om ons weer zonder stress te laten zien en er gewoon eens van te genieten.