Lucifer - Feeding The Machine

• BandLucifer [LT]
• TitelFeeding The Machine
• Release datum2011
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Feeding The Machine (5:19)
02. Harmony (4:36)
03. Kill Chain (5:28)

Thrash metal uit Vilnius, Litouwen, ik ben benieuwd. De band met de weinig originele naam Lucifer (inderdaad, daar zijn er meer van) komt er vandaan, opgericht in 2005. Tot zo'n beetje 2009 was het een komen en gaan van bandleden, zodat van enige continuïteit nauwelijks sprake kon zijn. In dat jaar verscheen wel een eerste demo, Agony, vanaf dat moment ging het wat soepeler lopen.

Na nog wat wisselingen verscheen in 2011 een tweede demo, Feeding The Machine, waarop de stijl van Lucifer wat verder uitgekristalliseerd werd. Vanaf toen werd er ook wat vaker opgetreden en kon de band groeien. Zo werd in 2012 meegedaan aan de Litouwse voorronde van de Wacken Metal Battle, waar de tweede plaats gehaald werd. Toch een teken dat je als band goed bezig bent lijkt me. Momenteel is de band bezig met de opnamen voor een debuutalbum, dat ergens in het voorjaar moet gaan verschijnen. In de tussentijd probeert Lucifer internationaal wat aandacht te genereren, nog wel met de 'oude' demo Feeding The Machine, die op die manier ook op de WingsOfDeath burelen is aanbeland.

De thrash van onze Litouwers is vooral gebaseerd op het vertrouwde Bay Area geluid: lekker crunchy gitaargeluid, heavy riffs, afwisselend snel en midtempo, redelijk lomp en rauw uitgevoerd. Uitzondering is de zang, die ik eerder zou omschrijven als een death metal grunt, en in mijn oren eigenlijk niet bij de muziek past. Het is geen slechte grunt, hooguit wat eentonig, maar deze is eerder geschikt voor brute death dan de wat 'cleanere' muzieksoort die thrash metal over het algemeen is. Nou moet ik zeggen dat de Lucifer variant wel behoorlijk ongepolijst klinkt, maar dat is juist helemaal niet vervelend.

Titelnummer en demo-opener Feeding The Machine laat ondubbelzinnig horen wat Lucifer muzikaal in petto heeft: eenvoudige, maar lekker agressieve thrash, beukend, pompend en uitnodigend tot meebangen, meetappen met de voetjes enzovoort. Harmony gaat niet op volle snelheid, maar is nog altijd, of juist daardoor, bereheavy. Ook in die regionen staat Lucifer zijn mannetje. Kill Chain is ook lekker lomp, en kent een geinig stukje solospot voor de bassist, leuk gedaan. Zo hoor ik mijn thrash metal graag.

Aan de vocalen kan ik ook na een peer keer luisteren niet echt wennen, voor de rest is het zeker geen straf om de muziek van deze Oost-Europese exoten vaker te beluisteren. Ik vermoed dat de bandleden zelf ook liefhebbers zijn, ze brengen hun thrash overtuigend en met veel spelplezier. Zoals het hoort.