Masterstroke - Broken

• BandMasterstroke [FI]
• TitelBroken
• Release datum11-01-2013
• LabelDynamic Arts Records [FI]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. The Eye
02. I Condemm You
03. Seed Of Chaos
04. Broken
05. As We Crawl
06. Reborn in Flames
07. My Last Day
08. Before the End

Masterstroke uit Tampere, Finland, ik was de band eerlijk gezegd nog nooit tegen gekomen. En dat terwijl ze al sinds 2002 bestaan en met het huidige Broken al weer aan hun vierde album toe zijn. Geen idee of ik wat gemist heb dus. De band speelt heavy metal, een klassieke muzieksoort in een modern (spijker?)jasje gegoten. Heel af en toe een klinkt een tikje progressieve invloed door, maar over het algemeen is de muziek in de basis van de oude school.

De heavy metal van Masterstroke blijkt inderdaad eigentijds te klinken, power metal achtig, snel, veel (heavy) gitaren, dubbele bas drumwerk, cleane zang; maar zonder al te aanwezige toetsen. Die zijn er wel, maar slechts ter ondersteuning, voor een melodieuze touch, geen gefreak. Uiteraard zijn de refreinen regelmatig erg catchy, en de gitaarsolo's onnavolgbaar. De muziek zit op zich wel goed in elkaar, de nummers klinken af, met de tempowisselingen en kwinkslagen op het juiste moment. Niet bovenmatig spannend of vernieuwend, wel sterk uitgevoerd en onderhoudend.

Zanger en bandleider Niko Rauhala is met zijn zuivere en powervolle stem overduidelijk 1 van de troeven van Masterstroke. Luister bijvoorbeeld maar eens naar Seed Of Chaos, hoe goed zijn stem daar tot z'n recht komt. Titelnummer Broken is een goed voorbeeld van de moderne aanpak van Masterstroke. Het nummer opent lekker heavy en gaat in het refrein naar standje meezingen. De veelzijdige vocalen spelen hier een belangrijke rol in, net als de variatie in het gitaarspel. Van logge vervormde riffs naar cleane solo's, voor elk wat wils.

Dat heavy en catchy goed samen kunnen gaan blijkt ook in My Last Day. Sterke heavy riffs en vlot drumwerk gecombineerd met een toegankelijke melodielijn en een pakkend refreintje. De toetsenlijntjes houden de boel in het gareel en zorgen voor de melodieuze noot en een highlight. Ondanks alles is de muziek toch echt niet te cheesy en bevat waarschijnlijk voor veel metal liefhebbers wel een aanknopingspunt om er het zijne (of hare) interessante uit te halen.

Er lijkt bijna wel een tegenstrijdigheid in de aanpak van de muziek, want hoewel de verschillende elementen en ideeën goed samen gaan en de overgangen heel natuurlijk klinken heb ik af en toe het idee dat als je er losse fragmenten uit zou pikken, de muziek behoorlijk van de hak op de tak of onsamenhangend over kan komen. Van de andere kant kun je het ook zo zien: knap dat Masterstroke er een goed lopend geheel van weet te maken.