Nostalgia - A 512 devil music Vol. 2

• BandNostalgia [PE]
• TitelA 512 devil music Vol. 2
• Release datum2011
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Mercury, Sky and Drugs
02. Lunatic Monkey #88
03. Crystal Jail
04. Razorblade God
05. Cursed Child
06. Devil Music
07. Psycho Sexual Girl
08. Zhero

Nostalgia is afkomstig uit Peru, aldaar opgericht in 2007. Al snel verschenen demo's, singles, bijdragen aan splits, allemaal zeer underground. In mei 2011 verscheen er (in eerste instantie ook in eigen beheer) een heus full length album met de toch wel wat merkwaardige titel A 512 devil music Vol. 2. Dat album werd ons recentelijk via Facebook ter recensie aangeboden, en aangezien wij de beroerdsten niet zijn besloten we wat aandacht aan de band te schenken.

De muziek die Nostalgia ten gehore brengt laat zich niet eenvoudig of kort beschrijven, deze klinkt bij vlagen net zo vaag als de albumtitel. Zelf houden ze het op black metal van de meest depressieve of zelfdestructieve soort. En er staat op A 512 devil music Vol. 2. zeker ook wel muziek die daaraan voldoet, zoals het lange Razorblade God. Inderdaad een nummer waar je niet vrolijk van wordt, overwegend tergend traag; donker melodieus en met een door merg en been woekerende depressive krijszang.

Maar het album begint heel anders. Mercury, Sky and Drugs bestaat uit industrial monotone beats, aangevuld met wat synthesizer geluiden en vooral samples, waarvan een toespraak van Adolf Hitler (vermoed ik in elk geval) wel het meest opvalt. Dit nummer (en de sample) loopt door in Lunatic Monkey #88, die je hoort krijsen in het begin van het nummer. Dit klinkt als een wat primitieve punk track, heel basic, met wel weer die hysterische, krijsende vocalen. Crystal Jail gaat op dezelfde voet verder; heel basic gitaarwerk, simpele ritmes en constant die zieke zang.

Het al genoemde Razorblade God blijkt een beetje de vreemde eend in de bijt, de overige nummers zijn namelijk overwegend een stuk compacter en vrij eenduidig qua aanpak. Depressief klinkt deze ellende zeker, maar black metal lijkt me niet de meest adequate omschrijving, dan past eerder een post rock of metal genre als aanduiding. Het lijkt mij dat het hier vooral gaat om de depressieve sfeer die wordt opgeroepen, dat werkt in elk geval ook wel, maar mij doet het allemaal niet zoveel.