Loading...

Obscure Infinity - Putrefying Illusions

Gepost in Reviews door Edwynn op 28-08-2012

Tracklist

01. Intro
02. Collecting A Desastrous Sun
03. Ascension-Kenosis
04. Solitude
05. Crypts Of Damnation
06. Clandestine Yearning
07. Beyond A Burning Sky
08. Putrefying Illusions
09. The Wilting Splendour
10. ...Of Creating And Wasting
11. From The Bleak Spots To Infinity
12. Farewell

Voor gezworenen van de ware death metal zoals dat tussen de tweede helft van de jaren 80 en de eerste helft van de jaren 90 door diverse grootheden vanuit Tampa en Stockholm maar ook vanuit de Hollandse klei gedicteerd werd, moet 2012 een jaar zijn dat niet meer stuk kan. Sterke albums van Asphyx, Bodyfarm en Resurgency zagen dit jaar het levenslicht. Een nieuwe Grave is ook nog onderweg. En de doodsadepten onder u kunnen de spaarvarkentjes weer ritueel slachten want het tweede album van Obscure Infinity duikt ook in de bloederige strijd om een plaats in uw rekken te bemachtigen.

2007 was het jaar waarin de vijf heren een pact smeedden om gehoor te geven aan de roep om ook het death metaltoneel te beklimmen. In 2010 resulteerde dat in een heus debuut getiteld Dawn Of Winter. Een album vol old school death metal met veel ruimte voor afwisseling. Twee jaar later is het vijftal een viertal geworden en ligt opvolger Putrefying Illusions klaar om verorberd te worden. Het is een album geworden waarop de stijl van het debuut verder en beter uitgewerkt is. Afwisselende tempo’s, sombere melodielijnen en een stemmige atmosfeer.

Er zijn veel bekende invloeden die terug te horen zijn, maar Obscure Infinity heeft niettemin ook een eigen stempel op het materiaal gezet. In de opbouw van het album vallen de vele akoestische intermezzo’s direct op. Een manier om het machtige Dissection te eren? Het is smaakvol en het draagt bij aan de occulte uitstraling van het album. Wat ook bijdraagt aan de occulte sfeer is de ambachtelijke en ietwat rauwe productie van het album. De lichte echo op de grunts van Jules is typisch iets van ‘vroeger’ maar het past heel erg goed op een album als deze.

Wat ook een sterk punt is, is de toepassing van een veelvoud aan neerslachtige melodielijnen. Zo wordt een album toch melodieus zonder in al te blij Gothenburggeneuzel te vervallen. Neem nu Collecting A Disastrous Sun, het nummer waamee na een duister intro geopend wordt. Daarin worden de zompige riffs op smaakvolle wijze begeleid door goede melodieën die af en toe net als de akoestische intermezzo’s naar Dissection neigen. Dissection? Daar valt de naam alweer. Was dat ook geen band uit Gothenburg? …Oeps… Jawel. Maar dan wel één zonder geneuzel. En het is ook ‘neigen naar’. Dus geen ‘ kopie van’.

De meest opvallende nummers zijn de dramatische doomepossen Crypts Of Damnation en het dreigende From The Bleak Spots To Infinity. Hier schemert een klein beetje Autopsy door, maar ook nu is het zo gedaan dat Obscure Infinity toch zijn eigen identiteit weet te bewaren. Voor de afwisseling staat daar ook nog de opzwepende thrasher Clandestine Yearning en het uit de nevelen van de dood oprijzende titelnummer tegenover.

In de meeste nummers weet de band binnen de vier minutengrens heel aardig tot haar punt te komen. Met ...Of Creating And Wasting komen zelfs alle registers die de band in huis heeft binnen vier minuten aan bod. Wie graag tot aan zijn nek in de drassige doom/death (en een beetje black/thrash) van vroeger zit, zit met Putrefying Illusions dus gebeiteld. Het bevat sterk songmateriaal en zit boordevol afwisseling en sfeer. Ik zeg het ronduit: dit is een absolute aanrader!

Pascal - bas

Oli - drums

Stefan - gitaar

Jules - zan