Ostrogoth - Too Hot [reissue]

• BandOstrogoth [BE]
• TitelToo Hot [reissue]
• Release datum15-09-2023
• LabelHigh Roller Records [DE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Too Hot
02. Shoot Back
03. Sign Of Life
04. The Gardens Of Marrakesh
05. Love In The Streets
06. Night Women (Don't Like Me)
07. Endles Winterdays
08. Catch The Sound Of Peace
09. Halloween

Voor een stukje geschiedenisles omtrent het Belgische Ostrogoth moeten we een aardig stukje terug in de tijd. De band kende z'n hoogtijdagen in het midden van de jaren '80, en draaide indertijd prima mee in de internationale heavy metal-scene. Ook hier staan bijvoorbeeld de vinyl-exemplaren van de eerste full length Ecstacy And Danger (1984) en Too Hot uit 1985, het tweede album, nog altijd in de kast te pronken. In 1987 brachten de Belgen met Feelings Of Fury het op dat moment laatste album uit. Collega Edwin heeft zich al (eerder) uitgelaten over Ecstacy And Danger en Feelings Of Fury, ik ga het even hebben over Too Hot, indertijd mijn kennismaking met deze band.

De titel voor deze tweede langspeler zou aanvankelijk Don’t Point Your Finger zijn. Het idee van Mausoleum was om een fotoshoot te houden en een omslagfoto te maken die bij die titel zou passen. Het idee was om een stijlvol restaurant te huren en daar een stel goedgeklede mensen te plaatsen, naast de bandleden in hun gebruikelijke kleding. Dan stond er een klein meisje voor hen allemaal, wijzend met haar vinger naar de bandleden. Uiteindelijk is niets van dit alles uitgekomen. Alleen wijlen Mausoleum-baas Alfie Falkenbach weet het, maar het moet een last-minute beslissing zijn geweest om niet met dit idee door te gaan, want toen het album eindelijk uitkwam, vermeldde het label nog steeds Don't Point Your Finger als titel, en niet Too Hot.

Voor het eerst in de geschiedenis van de band werd een externe producer ingeschakeld om een Ostrogoth-opname te produceren en muzikaal te regisseren. Mausoleum Records had daarvoor een jonge Duitser met de naam Alex Gietz uitgekozen. Eigenlijk was Alex eind 1984 gedurende vier weekenden naar de repetities van de band gekomen, al was het maar om kennis te maken met de band en hun nieuw gecomponeerde nummers. Maar zodra hij arriveerde, begon hij de nummers aan te passen, zodat ze veel commerciëler zouden klinken. Of dat aan Alex werd opgelegd door label-baas Alfie Falkenbach, zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen.

Gelukkig wordt het materiaal nooit te gladjes, en horen we de vertrouwde elementen van Ostrogoth hier in volle glorie schitteren. Dubbele gitaarpartijen, lekker in het gehoor liggende refreinen waarop het regelmatig prima meebrullen is (Too Hot!), en het traditionele stemgeluid van Marc de Brauwer. Meer dan met de dan heersende NWOBHM-stijl heeft Ostrogoth raakvlakken met bijvoorbeeld Accept. Voer voor de klassieke hardrock/metalfan dus. Hoewel 2023 nou niet bepaald een sterk instapmoment is om met Ostrogoth kennis te maken, vind ik het zelf weer heel leuk om middels een heruitgave herinnerd te worden aan die goeie oude tijd.