P.T.O.M.A. - Shit Into Existence

• BandP.T.O.M.A. [GR]
• TitelShit Into Existence
• Release datum05-05-2014
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Shit Into Existence
02. Exhalation Lord
03. Wrath Of The Anus
04. Tupa Or Not Tupa
05. Meeloh Ya Sena
06. Gone To The Movies
07. QQQ
08. Die With Titties In Your Face
09. Mad Jack

Ptoma (Πτώμα) is het Griekse woord voor lijk. Wie nu in combinatie met de (lelijke) albumhoes en -titel en sommige songtitels (Wrath Of The Anus bijvoorbeeld) aan ouderwetse death of grindcore moet denken is net als ikzelf op het verkeerde been gezet. Deze Grieken spelen namelijk 'brave' thrash metal! Waarbij aan alles is te merken dat de band zichzelf niet zo heel serieus neemt.

Ptoma of P.T.O.M.A. is opgericht in Thessaloniki in 2008 en heeft sindsdien twee demo’s uitgebracht, allebei in 2011. Daaruit kunnen we trouwens wel afleiden dat de Grieken niet eens zo actief zijn geweest qua nummers schrijven, want zo'n beetje alle nummers op debuutalbum Shit Into Existence vinden we op die demo's ook terug. Het album bestaat dan ook maar uit negen nummers, die bij elkaar het half uur niet eens benaderen.

Het openende titelnummer Shit Into Existence klinkt mij in de oren als een aaneenschakeling van bekende fragmenten. De vraag 'waar heb ik dit eerder gehoord?' laat zich eenvoudig beantwoorden met: bij zo'n beetje elke band die in de jaren '80 thrash/crossover metal speelde. De punk/hardcore invloeden, de rollende bas (Tupa Or Not Tupa), de shouts, de gilletjes, de opgefokte ritmes, elk element is rechtstreeks te herleiden naar die typerende stijl. Denk Anthrax/S.O.D. of Nuclear Assault. Thrash met een vette knipoog, maar dan gezongen met een dik accent, dat ongewild (mag ik hopen) een extra hilarisch effect geeft.

Titels als Shit Into Existence, Die With Titties In Your Face (tja, als het dan toch moet) en Wrath Of The Anus getuigen uiteraard niet echt van tekstuele diepgang (hahaha) maar zorgen stiekem wel voor een milde glimlach die de mondhoeken lichtjes doen krullen. En even stiekem wordt de muziek natuurlijk wel lekker uitgevoerd. Het werkt bij mij in elk geval zeer aanstekelijk, ik word er vrolijk van en werpt mij jaren terug in de tijd. Pretentieloos in hoofdletters zou ik bijna zeggen.

En ik blijf ook na meerdere luisterbeurten dubbel liggen van het lachen om het accent van de zanger. Je zou je bijna afvragen of ze dit express gedaan hebben. Luistertip: afsluiter Mad Jack is in muzikaal opzicht waarschijnlijk het meest interessante nummer. En luister zeker ook eens naar het nummer hieronder: Die With Titties In Your Face. En meezingen!!!