Sativa - Ode To The End

• BandSativa [NL]
• TitelOde To The End
• Release datum11-03-2016
• LabelEigen beheer

Tracklist

1. An Ode to the End
2. NWO Rising
3. Repetition of Time
4. Absent
5. Rabbit

I'm just a rabbit on a motherfucking balcony

Wie bij Sativa als eerste moet denken aan wiet kan ik geen ongelijk geven. Maar op de tweede plaats is het ook een eigenwijs klinkende hardcore/metalcore/sludge/stoner-band uit de regio Utrecht. De band bestaat sinds 2013, heeft tot nu toe drie singles uitgebracht, en presenteert deze maand z'n debuut-EP Ode To The End.

Waarom eigenwijs? Aangezien de social media-pagina's van Sativa de toevoeging sludge bevatten verwachte ik eigenlijk niet zulke uptempo en opzwepende muziek. Wanneer titelnummer Ode To The End begint doet dat me toch echt eerder aan metal- of hardcore denken dan aan sludge of stoner. Dat geldt even later ook voor het begin van NWO Rising. Gelukkig is de band eigenwijs genoeg om maling te hebben aan al die omschrijvingen van (sub)genres, en gooit ze gewoon lekker op een hoop, om er vervolgens een eigen brouwseltje van te maken. Dat laten beide genoemde nummers in hun vervolg dan ook ondubbelzinnig horen: tempo omlaag, maar onverminderde agressie!

Het lange Repetition of Time voldoet dan vervolgens wel aan de oorspronkelijke verwachtingen, en is een verrukkelijk slepend, monsterlijk bruut en loodzwaar nummer. Tussen de logge riffs, grauwende zang en slopend trage ritmes door blijft het solo-gitaarwerk bij vlagen onverminderd spetterend. Al is ook hier natuurlijk niet alles helemaal wat het lijkt en heeft Sativa gelukkig weer een verrassend vervolg in petto. Het nummer duurt niet voor niks bijna acht minuten.

Hierna is het even tijd voor voetjes van de vloer met het zeer swingende, compacte (korte en instrumentale) Absent. Ha, wat een lekkere groove! Dit is absoluut het meest toegankelijke nummer van deze EP. Sativa maakt me zo langzamerhand wel duidelijk dat ze misschien niet van alle, maar wel van meerdere markten thuis zijn. En het de luisteraar niet altijd even makkelijk wil maken. Afsluiter Rabbit bewijst dat maar weer, want daarmee gaat het weer een hele andere kant op; noem het maar opzwepende rock of zo. Het gaat met het instrumentale gefreak en 'weirde' zang zelfs wel een beetje richting Primus.

De muziek van Sativa heeft waarschijnlijk als enige gemene deler dat er geen etiketje op te plakken valt. Dat de band het zelf wel doet door zichzelf als sludge te labelen zet de luisteraar hooguit op het verkeerde baan, want de muziek van Sativa is zo veel meer dan dat. Ik heb Ode To The End dan ook beleefd als een zeer interessante luisterervaring, waarbij je regelmatig heen en weer wordt geslingerd tussen genres en sferen. Daardoor zit er een enorme spanning in de EP als geheel, die ondanks alle afwisseling en verschillen evengoed als een geheel overkomt. En dat is knap.