Seven Waters - Pathfinder

• BandSeven Waters [NL]
• TitelPathfinder
• Release datum06-10-2012
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Lost in Winter
02. Enslaved
03. Curse of the Dark Moon
04. (the abduction of) Europa

Seven Waters is een symfonische metalband uit Gelderland / Overijssel, die begin 2010 het levenslicht ziet. De leden hebben, gezamenlijk of afzonderlijk, al wat ervaring opgedaan in bands als Irmin, Solarisis en Hills Of Eternity. De band brengt toegankelijke, symfonische en licht progressieve melodieën die worden aangevuld met heavy riffs en sferische gitaarsolo’s, waarbij stevige (metal) invloeden niet geschuwd worden. In oktober 2012 verschijnt demo / EP Pathfinder (die op 14 december jongstleden gepresenteerd is) waarmee de band de aandacht op zich wil vestigen.

Lost In Winter opent naar mijn gevoel nog wat weifelend. Ik mis overtuiging en power, terwijl het muzikale vakmanschap er wel in zit. Midtempo, erg melodisch, Seven Waters past in de Nederlandse bandtraditie van 'gothic metal met zangeres' zoals velen hen al voorgingen; namen noemen lijkt me overbodig. De zang van Karen, behoorlijk aanwezig, past daar ook bij, zij doet het dan ook zeker niet slecht, al mis ik net als in de muziek soms wat overtuiging. Opvallend is de prominente rol voor toetsen / piano in dit nummer, waar dat gaandeweg de EP veel minder lijkt.

Toch zou ik deze band niet als dertien in een dozijn willen bestempelen, het licht progressieve karakter geeft Seven Waters net wat eigens. Enslaved is bijvoorbeeld zeker geen standaard deuntje, en klinkt me al wat beter in de oren als de opener. Meer afwisseling, wat meer power in de gitaren, aangename solo's ook, en vooral lekker dat het tempo ook af en toe wat omhoog gaat. Met Curse Of The Dark Moon gaat het verder op dit ingeslagen pad, met veel tempowisselingen en gevarieerde invalshoeken, hele fijne luistermuziek. Het begint me echter op te vallen dat we juist in de snellere, 'ruigere' stukken geen zang te horen krijgen, maar alleen in de langzamere passages. Een bewuste zangtechnische keuze? (The Abduction Of) Europa sluit in dezelfde stijl af, al vind ik de voorgaande twee nummers sterker, deze lijkt me weer wat vlakker, net als de opener.

Al met al heeft Seven Waters met Pathfinder een prima visitekaartje afgegeven. Het valt niet mee om met deze muziek op te vallen tussen de vele genregenoten, zeker niet in Nederland met zo'n sterke traditie met kwalitatief goede bands. Seven Waters doet echter een dappere poging met hun specifieke invulling van het genre, en heeft daarmee wat mij betreft haar punt gemaakt. Natuurlijk is een en ander nog voor verbetering vatbaar: de zang mag wat gevarieerder, er mag wat meer spanning, dynamiek in de nummers, maar dat komt allemaal wel verwacht ik. Qua composities zit het volgens mij wel snor met deze band, de ideeën zijn er, die invulling komt ook wel in orde.