Sinira - The Everlorn

• BandSinira [US]
• TitelThe Everlorn
• Release datum26-02-2021
• LabelNorthern Silence Productions [DE]
• PromotorMetalMessage [DE]
• Genre Black metal

Tracklist

01. Where Starlight Does Not Shine
02. Gardens Of Pestilence
03. The Everlorn
04. Souls Of The Flame
05. Tear Ladened Skies
06. Our Final Nightfall
07. Dawnless Twilight
08. Omega XI

Sinira is de eenmans black metalband of -project van een muzikant die schuil gaat achter de naam Knell. Ik heb geen idee hoe zijn echte naam is, en of hij eventueel ook nog in andere bands actief is. Na enkele demo's / singles is The Everlorn de eerste langspeler van de band die is opgestart in 2016. Hoewel afkomstig uit Nacogdoches, Texas, USA wordt voor de muzikale invloeden vooral richting Scandinavië gekeken. Ter vergelijking kun je denken aan vooral Zweedse bands als Unanimated, Dissection, Sacramentum, Vinterland en misschien een beetje Naglfar. Van die eerste twee genoemde bands werden in het recente verleden ook covers opgenomen.

The Everlorn bestaat uit acht nummers, die gezamenlijk zo'n 56 minuten duren. Er zijn twee instrumentale intermezzo's (Souls Of The Flame zo'n beetje halverwege het album, en de afsluiter Omega XI, een pianostukje) en zes lange, uitgesponnen, behoorlijk atmosferische tracks. Het gaat er overwegend heerlijk furieus en intens aan toe, met gedreven, zwartgeblakerde tempo’s en ritmes, donkere, grauwende vocalen, en een stevige muur van geluid - vooral ziedende riffs en snel drumwerk - maar zonder ooit het melodieuze aspect uit het oog (oor) te verliezen.

Gesproken passages en akoestische gitaarpartijen zorgen voor dat melodieuze aspect. Het geluid (de productie) is al net zo old school als de basis van waaruit deze muziek oorspronkelijk ontsproten is, maar het past adequaat in de sfeer. Dat zorgt voor een redelijke naturel atmosfeer. Die wordt echter wel deels teniet gedaan door de geprogrammeerde drums; ik denk dat een drummer van vlees en bloed (hoe trve past hier deze omschrijving, haha) hier beter tot z'n recht zou komen.

Verre van origineel is dit klassieke black metal uit het (zwarte) boekje, al haast ik me daar bij te zeggen dat de uitvoering sterk is. Het is heerlijk om je mee te laten voeren door de repeterende ritmes van nummers als Where Starlight Does Not Shine en Dawnless Twilight. Vooral wanneer het tempo niet volgas gaat, maar juist het middensegment opzoekt, werkt deze muziek bijna hypnotiserend. Ook de melodieuze leads zijn zo af en toe echte oorwurmen (Gardens Of Pestilence!). Helemaal wanneer ook de zang nog even achterwege blijft. Liefhebbers van genoemde stijl en bands zullen zich met Sinira's The Everlorn zeker kunnen vermaken!