Spires - Lucid Abstractions

• BandSpires [GB]
• TitelLucid Abstractions
• Release datum10-07-2012
• PromotorSkratch the Surface [GB]

Tracklist

01. Under Bloodstained Skies
02. Lucid Abstraction
03. Perception
04. Inevitability
05. Spiral Of Ascension

Spires is een Engelse progressieve death metalband die is opgericht in 2008. Twee jaar later debuteert de band met album Spiral Of Ascension (1 november 2010), dat door pers en liefhebbers goed ontvangen wordt. Er wordt aansluitend flink getourd, met als een van de hoogtepunten een optreden op het Bloodstock Festival in 2011.

Vervolgens neemt de band een, naar mijn mening dan toch, opmerkelijke stap. In het voorjaar van 2012 besluit de band een akoestische EP op te nemen en uit te brengen; in een beperkte oplage en in eigen beheer. Deze Lucid Abstractions bevat vier nieuwe nummers, en een bewerking van het titelnummer van het debuutalbum, Spiral Of Ascension. Opmerkelijk, omdat dit niet echt een verwacht vervolg is op een succesvol debuut, en het geluid zoals je dat van de band leert kennen helemaal niet terug te vinden is op deze opvolger.

Wat wel een beetje terug te horen is, is de progressieve insteek die de muziek kenmerkt. Ook in deze 'kale' vorm blijken de composities sterk, spannend en meeslepend. Alleen dan in een melancholieke setting, sprookjesachtig bijna. De muziek drijft hier op de subtiele zang en het gitaargetokkel, die gezamenlijk de muziek dragen. De invulling van bas en drums is relatief beperkt tot sobere begeleiding. Het geheel klinkt hierdoor wel erg ingetogen, de dynamiek die de band in versterkte vorm normaal gesproken voortbrengt ontbreekt hier dan ook grotendeels.

Het grote verschil zit 'm denk ik dan ook in het gegeven dat de vier nieuwe tracks speciaal geschreven zijn voor deze setting, niet bedoeld om live elektrisch te vertolken. Doordat in elk nummer wel iets kleins, aparts is toegevoegd gaat de muziek zeker niet vervelen; de nummers zijn ook kort en compact gehouden, behalve het titelnummer Lucid Abstractions, dat is ingedeeld in drie delen en ruim negen minuten duurt. Perception wordt opgesierd met aanvullende klanken van een cello, waardoor wat variatie ontstaat. Inevitability is wat meer uptempo, waardoor je als het ware wordt uitgenodigd om mee te doen. Het hoge niveau van musiceren weet dan in elk geval nog te blijven boeien, en doet me nog het meest aan de meer ingetogen kant van Opeth denken.

De beste vergelijking met het eerdere werk biedt uiteraard Spiral Of Ascension, dat dus al op het debuutalbum stond. Ik weet dan ook niet echt wat Spires hiermee wil bereiken. Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat de (prog) death metalliefhebber hier niet op zit te wachten, en liever een 'gewoon' nieuw album van de band wil horen. Als tussendoortje in elk geval heel bijzonder.