Loading...

Spirit Adrift - Ghost At The Gallows

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 13-11-2023

Tracklist

01. Give Her To The River
02. Barn Burner
03. Hanged Man’s Revenge
04. These Two Hands
05. Death Won’t Stop Me
06. I Shall Return
07. Siren Of The South
08. Ghost At The Gallows

Spirit Adrift houdt er een aardig tempo in qua releases. In zeven jaar tijd heeft de band al vier EP's en evenveel langspelers uitgebracht; het nieuwe album Ghost At The Gallows is nummer vijf in de rij. Het is een tempo waar bands in vroeger tijden de handen niet voor omdraaiden, maar vooral in de jaren '20 van deze eeuw zie je dat toch niet meer zo veel. Ik ben dan ook wel bezorgd of de release-dichtheid niet ten koste gaat van de kwaliteit van het aanbod.

Om dan de vergelijking maar compleet te maken: net zo old school als het release-tempo is de muziek zelf: op traditionele waarden geschoeide epische metal. Waar dan nog wel een bruggetje te maken valt als het gaat om de muzikale insteek van Spirit Adrift: tempo, of beter gezegd het toenemen daarvan, is een voornaam aspect binnen deze traditionele metal.

De vlotte opener Give Her To The River geeft direct prijs dat de referenties naar doom definitief overboord kunnen. Dit is een fraai staaltje traditionele metal bomvol atmosfeer, maar wel nog altijd met die epische touch. Aanstekelijk zonder weerga voor de klassieke metalfan; muziek die qua stijl en sfeer doet terug denken aan de betere jaren van bijvoorbeeld Dio. Met dit verschil dat bij Spirit Adrift consequent de gitaar de hoofdrol speelt, zeker niet de zang. En terecht ook, want die gitaarpartijen zijn werkelijk om van te smullen!

Barn Burner is daarna wat compacter, en lekker swingend. En uiteraard weer spetterende gitaren. De capaciteiten van bandopperhoofd Nate Garrett kenden we in dit kader natuurlijk al, maar "nieuweling" Tom Draper is ook geen koekenbakker. Ik heb hem eerder live bezig gezien met Carcass, en okay, dit is wel ff iets anders, maar spelen kan de man dus echt wel. Hanged Man’s Revenge heeft een echte ouderwetse Judas Priest-vibe - weer echt uptempo werk dus. Daarna is These Two Hands een soort van power-ballad, maar dan zonder zoetsappig te zijn. Aansluitend doet Death Won’t Stop Me mij behoorlijk denken aan Bark At The Moon - tja, die gitaren.... Het blijkt een behoorlijk melodieus, catchy deuntje, maar gelukkig nog wel altijd met een lekkere bite.

I Shall Return heeft het tempo van een epische track, maar is dat eigenlijk vooral niet. Ik vind dit het minste nummer van het album, heel voorzichtig te bestempelen als het enige minpuntje. Ik vind het wat gezapig. Naar mijn mening dan toch. Siren Of The South is dan weer een lekker stevige (tragere) stamper, een beetje net als These Two Hands. Het afsluitende titelnummer Ghost At The Gallows sluit denk ik nog het best aan bij wat ik van Spirit Adrift verwacht. Een stiekeme doomy vibe, een beetje in de sfeer van Black Sabbath in de jaren 1986-1990.

Al met al levert Spirit Adrift dus 'gewoon' weer een klasse-plaat af, waar de traditionele metalfan van zal smullen. Een old school atmosfeer, stevige scheuten NWOBHM, een vleugje duister, sterk in elkaar gesleutelde nummers, en uiteraard puik gitaarwerk als voornaamste aantrekkingskracht. Aanrader!

Michael Arellano - drums

Sonny DeCarlo - bass

Tom Draper - guitar

Nate Garrett - vocals, guitar