The Gems - Phoenix

• BandThe Gems [SE]
• TitelPhoenix
• Release datum26-01-2024
• LabelNapalm Records [AT]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. Aurora - Intro
02. Queens
03. Send Me To The Wolves
04. Domino
05. Silver Tongue
06. Undiscovered Paths
07. Maria's Song - Interlude
08. Ease Your Pain
09. Running
10. Renaissance - Interlude
11. Like A Phoenix
12. P.S.Y.C.H.O
13. Kiss it Goodbye
14. Force Of Nature
15. Fruits Of My Labor
16. Like A Phoenix [Acoustic]

Over The Gems kan ik niet beginnen zonder Thundermother te noemen. In 2014 en 2015 bracht die band de eerste twee albums uit, echter zonder al te veel succes, waarna vier van de vijf leden besloten er de brui aan te geven. Gelukkig is bandopperhoofd Nässil een doorzetter, en kwam met drie frisse dames al snel tot een doorstart. Die geschiedenis herhaalde zich na het album Black And Gold medio 2022, toen zangeres Guernica Mancini de ritmesectie van de band meenam, en de drie dames besloten om als trio verder te gaan als The Gems. Zij debuteren nu met het album Phoenix - een toepasselijke titel natuurlijk gezien de voorgeschiedenis.

Intro Aurora laat de kenmerkende, bluesy zang van Mancini schitteren, en zet de toon voor het navolgende rock'n'roll volkslied Queens, een viering van vrouwelijke kracht. Voor zichzelf opkomen, terugvechten en vooroordelen ontstijgen zijn enkele van de lyrische thema's van Phoenix, waarvan ook Send Me To The Wolves een prima voorbeeld is. De verhaallijn van het lied pleit voor strijd, en niet toegeven aan onderdrukkers.

Nummers als Domino en Kiss It Goodbye doen denken aan de groove van klassieke rockbands, terwijl energieke nummers als P.S.Y.C.H.O., Silver Tongue en Force Of Nature een speelse, feelgood vibe aan het album geven. Een vleugje diepgang horen we met meer gevoelige tracks als Undiscovered Paths en Fruits Of My Labor.

Intermezzo Maria's Song - voorzien van gevoelig vioolspel - gaat over in de ballad Ease Your Pain. Prima voor de afwisseling, maar ik ben niet zo van dat ballade-gedoe (net zo min als de afsluitende akoestische versie van semi titelnummer Like A Phoenix trouwens). Gelukkig is er nog wat gitaarwerk om van te genieten, en wordt de draad al snel weer opgepakt met het vlottere Running.

Phoenix is met zestien tracks een beste zit, daarnaast kun je je afvragen wat het bestaansrecht is van een tweede Thundermother. Op zich luistert de op klassieke leest geschoeide hardrock lekker weg, maar een eigen smoel laten deze Gems niet horen. Zeker een voldoende voor de moeite: energie, spelplezier en een authentieke sfeer zijn absoluut aanwezig. Als je het daar voor doet ga je zeker plezier beleven aan Phoenix.