Victims Of Creation - Symmetry Of Our Plagued Existence
- Victims Of Creation [MT]
- Symmetry Of Our Plagued Existence
- 26-04-2013
- Cyclone Empire Records [DE]
Tracklist
01. Chapter XXIII
02. Tree Of Iniquity
03. The Art Of Despair
04. The Glorious Deceit
05. Those Left Behind
Victims Of Creation is afkomstig van Malta, aldaar opgericht in 1992. Best wel bijzonder dus dat het 21 jaar heeft geduurd eer de band de wereld zou verblijden met een debuutalbum. De band heeft dan ook het grootste gedeelte van die periode op sterk water gestaan. Hernieuwde inspiratie werd gevonden toen de band in 2009 voor het eerst sinds 13 jaar weer eens optrad tijdens de eerste editie van het Malta Doom Metal Festival(jawel!). Met als resultaat dus debuutalbum Symmetry Of Our Plagued Existence.
Het album beslaat vijf titels, en kent een (op papier dan toch, daarover later meer) speelduur van ruim een uur. De conclusie dat er dus vijf lange tracks op het album staan klopt dan ook helemaal. Niet helemaal ongebruikelijk in het (funeral) death / doom metal genre, want dat is het gebied waarin deze Maltezers opereren.
Opener Chapter XXIII geeft al meteen de geheimen van Victims Of Creation prijs. We horen vooral de klassieke doom / death metal zoals die aan het begin van de jaren '90 van de vorige eeuw z'n oorsprong vond, daarbij denk ik bijvoorbeeld aan het Paradise Lost debuut. Maar dan wat minder death metal georiënteerd, eerder hoor ik hier elementen van sludge voorbij komen. Maar qua sfeer moet je het wel in die hoek zoeken.
De riffs zijn log, het tempo laag, de nummers worden met dank aan herhalingen en heerlijk slepende passages lekker lang gerekt, de opbouw is traag en uitgesponnen. Het geluid is lekker zwaar, down-tuned, zoals het past bij deze muziek. Langere melodieuze passages worden afgewisseld met brutere, beukende stukken, min of meer volgens het boekje. Onderling zit er weinig variatie, ook qua tempo is er buiten genoemde aspecten weinig afwisseling, toch verveelt het album als geheel mij eigenlijk niet.
Afsluiter Those Left Behind lijkt zo'n 22 minuten te duren, maar bestaat voor meer als de helft uit stilte, voordat een paar slotakkoorden (letterlijk) een eind maken aan een plezierig album. Het is een soort variant op de hidden track of zoiets flauws, beetje overbodig dus. Toch haalt dat voor mij niet het luisterplezier uit het album, dat mij dus over de hele lengte kan boeien. Dit soort (s)lome deathdoom met sporadisch heavy uitbarstingen ligt mij wel.
