Wind Rose - Shadows Over Lothadruin

• BandWind Rose [IT]
• TitelShadows Over Lothadruin
• Release datum28-08-2012
• LabelBakerteam Records [IT]

Tracklist

01. Awakening
02. The Endless Prophecy
03. The Tournament
04. Siderion
05. The Grand March
06. Son Of A Thousand Nights
07. The Fourth Vanguard
08. Dark Horizons
09. Majesty
10. The Havoc
11. Oath To Betray
12. Led By Light
13. Sacred Fount
14. Moontear Sanctuary
15. Vererath
16. Close To The End

Dit uit Italië komend gezelschap bestaat sinds 2004-2005, begonnen als coverband(Dream Theater, Symphony X, Blind Guardian etc). In 2010 hebben ze nog in eigen beheer een 3-track EP uitgebracht, met 'demo' versies van Majesty, Oath To Betray en Led By Light, met Cristiano Bertocchi (Vision Divine, Labyrinth) achter de knoppen. Nu is daar hun eerste volledige album Shadows Over Lothadruin .

Het is een concept album geworden, naar een verhaal geschreven door gitarist Claidio Falconcini, wat zich afspeelt in een fantasiewereld genaamd Lothadruin (duh) vergelijkbaar met een Lord of the Rings . Ondanks dat het album 16 nummers telt zijn er toch maar 9 ‘echte’ nummers, de rest zijn instrumentale inleidingen met tekst die het verhaal aan elkaar knopen. Het jammere hiervan is dat ze niet echt een goede stemacteur hebben gebruikt, zodat het verhaal nog net wat overtuigender verteld kon worden, Christopher Lee heeft dit ook eens gedaan voor Rhapsody, of een Rutger Hauer voor Arjen Lucassen. Je hebt concept albums en concept albums, je houdt ervan of je houdt er niet van. Ikzelf heb er niet zoveel mee, het nadeel ervan is vaak dat de nummers in elkaar overlopen en dat klinkt niet in een 'random' playlist. Er zijn bands die geweldige concept albums hebben gemaakt, ik ga geen namen noemen, die zijn wellicht wel bekend. Deze hoort er wellicht niet bij. Genoeg inleiding, nu wat over het album zelf:

De opener Awakening begint met de inleiding van het verhaal, gebracht met veel orkestrale dramatiek, gevolgd door The Endless Prophecy waarin je alles te horen krijgt wat de band in zijn mars heeft. Na de toernooi aankondiging, begint Siderion als een folknummer en houdt die sfeer door heel het nummer vast. Son Of A Thousand Nights heeft een Jethro Tull intro, en kabbelt voort als een meerstemmige ballade. Op The Fourth Vanguard gaat het er weer wat steviger aan toe, dit is een lekker up-tempo nummer met wat progressieve elementen, ook Majesty heeft deze elementen al is dit meer een ballade (dit nummer stond ook op de EP al weet ik niet wat de verschillen zijn). Oath to Betray heeft ook zo’n Dream Theater geluid, muzikaal gezien doet de band niet onder voor die band, alleen hebben ze geen James LaBrie achter de microfoon staan.

Led By Light is alweer een semi ballad met een grotere rol weggelegd voor de toetsenist. Moontear Sanctuary heeft ook weer een Jethro Tull achtig intro met een fluit, of het een tranen trekker zal worden weet ik niet. Waarschijnlijk zal het akoestisch wel goed klinken. Halverwege het nummer krijg ik wel een soort deja-vu gevoel met een ondergewaardeerd album van KISS Music Form the Elder, waarom weet ik niet maar het overviel me wel. Als laatste met de toepasselijke naam Close To The End sluit dit 11 minuten durend nummer dit album af, in dit nummer laat de band nog eens alles horen wat ze kunnen.

De band staat te boek als een power metal band, ik weet wel het is altijd moeilijk om een band in een hokje te duwen, deze past weer in verschillende hokjes. Er staan nummers op die niet hadden misstaan op folk-, AOR- of prog- platen. Luisterend naar dit album vind ik niet echt dat ze een power metal band zijn. Raakvlakken zijn er wel. Of ik zelf dit album zou aanschaffen, ik denk het niet. Kwaliteit hebben ze genoeg, maar het is niet helemaal mijn genre. Liefhebbers van dit genre doen er goed aan eerst even te luisteren.