Winds of Plague - Resistance

• BandWinds of Plague [US]
• TitelResistance
• Release datum04-11-2013
• LabelCentury Media Records [DE]

Tracklist

01. Open The Gates
02. Say Hello To The Undertaker
03. Sewer Mouth
04. Left For Dead
05. One Foot In The Grave
06. Time To Reap
07. United Through Hatred
08. Good Ol' Fashion Bloodbath
09. No Man Is My Master
10. Snake Eyes

Winds Of Plague is in 2002 opgericht onder de naam Bleak December, maar veranderde die naam naar het huidige Winds Of Plague in april 2005. Die naam komt van een stukje tekst uit het nummer Endless van Unearth. Het begin november verschenen Resistance is alweer het vijfde album van dit Amerikaanse gezelschap.

De muziek van de band zou ik willen omschrijven als elektronische of symfonische deathcore; of in elk geval death metal gemixt met invloeden van -core varianten. Dit impliceert terecht een voorname rol voor de keyboards, waarmee de band zich wel wat onderscheidt van genregenoten. Toch denk ik dat fans van bands als Bleeding Through (de toetsen), Carnifex, War From A Harlots Mouth hier wel wat mee zouden moeten kunnen.

De muziek wordt gekenmerkt door eenvoudig, maar krachtig drumwerk; brute maar vrij eentonige vocalen (een mix van grunts en vrij typische hardcorezang/schreeuw); en natuurlijk de al genoemde symfonische/elektronische inbreng van het toetsenwerk. Onvermijdelijk zijn de lompe breakdowns die de nummers teisteren, al zitten ze nog wel eens op een merkwaardige manier geplaatst binnen een nummer, bijvoorbeeld aan het einde. Hierdoor wordt een al dan niet zorgvuldig opgebouwde climax bij voorbaat al teniet gedaan.

Het album gaat van start met het korte, symfonische Open The Gates, een soort toetsenintro, waarna halverwege, op zo'n anderhalve minuut, het nummer openbarst om een minuut later abrupt te stoppen. Vrijwel naadloos gaat het dan over in het eerste 'echte' nummer Say Hello To The Undertaker. Sowieso duurt het album niet al te lang, de tien tracks zijn met 34 minuten alweer voorbij. Overigens is dat gezien de bruutheid en intensiteit van de muziek niet echt bezwaarlijk.

Wat vervelender is, is dat al snel zal blijken dat de nummers vrijwel allemaal op dezelfde manier zijn opgebouwd, en dezelfde typische elementen bevatten. Al genoemd zijn de breakdowns, maar ook de herkenbare gitaaruithalen, de getimede afwisselingen in de zang, en de inzet van de toetsen lijken haast zorgvuldig geregisseerd.

De uitvoering van de muziek is degelijk, en de fans van de band zullen niet teleurgesteld zijn verwacht ik. Maar ik kom niet verder dan een goed of voldoende voor dit Resistance. Het is me allemaal wat te voorspelbaar, te bedacht. Ik mis de spontaniteit of 'hart en ziel' in de muziek; juist waar het, voor mij dan toch, om draait.