Therion - Sitra Ahra

• BandTherion [SE]
• TitelSitra Ahra
• Release datum2010
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

1. Introduction/Sitra Ahra 05:24
2. Kings Of Edom 08:51
3. Unguentum Sabbati 05:10
4. Land Of Canaan 10:32
5. Hellequin 05:18
6. 2012 04:16
7. Cú Chulainn 04:16
8. Kali Yuga, Pt. 3 03:41
9. The Shells Are Open 03:44
10. Din 02:37
11. After The Inquisition: Children Of The Stone 07:22

Sitra Ahra is alweer het twaalfde studio album (live albums en compilaties dus niet meegeteld) van de Zweedse melodic metal gigant Therion. Al vele albums hebben ze op hun naam staan, met vele artiesten die hun zang- of andere muzikale kunsten hebben laten horen. Het duurde ook even voordat ik de juiste line-up van deze band voor me had. Zowel live als in videoclips wisselen zangers elkaar constant af. Om gastzangers en muzikanten zit Therion sowieso niet verlegen. Ik tel bij de muzikanten lijst van dit album naast de vijf vaste bandleden, maar liefst 74 man aan orkest, koren en gastzangers. Als dit niet episch wordt, weet ik het ook niet meer!

Episch is ook hét woord om dit album te omschrijven. Het woord episch kan je op vele manieren zien. Heb ik beter gehoord? Ja. Is het episch? Jazeker. Klinkt het ook goed? Oké, dáár ligt even het struikelblok. De titel Sitra Ahra klinkt erg theatraal, en dat is dit album dan ook. Helaas is de harmonie tussen metal en opera hier niet helemaal goed gegaan. Dit genre valt meer te bestempelen als opera met een vleugje metal als metal met een vleugje opera.

Een beetje zonde, ik heb al best wat van deze band gehoord en er zijn nummers van hun die ik echt grijs draai omdat ze gewoon zo ongelofelijk geweldig klinken. Ik beluister deze cd met nummers als Son of the Staves of Time en Gothic Kabbalah (allebei van het album Gothic Kabbalah uit 2007) in mijn achterhoofd, en vind Sitra Ahra in vergelijking met dat een tikje teleurstellend. Het klinkt wel erg lekker, dat moet ik toegeven. Maar het heeft een luisterbeurt of vijf nodig (of meer) om dat echt te ontdekken. Het is muziek waar je naar moet leren luisteren, en niet muziek waarbij je meteen verliefd op kan worden – uitzonderingen daargelaten natuurlijk.

Theater, opera, drama. Veel koor en vele pogingen om het meer episch en grootser te laten klinken dan verantwoord is. Ik ga niet zeggen dat het voor geen meter klinkt, maar het is zeker even wennen. Er zitten echt geniale stukken tussen, maar het totaalplaatje is niet echt wat ik verwachtte van een band die al sinds eind jaren tachtig actief is, en zeker heel wat heerlijke nummers op zijn repertoire hebt staan. Toch laat ik het nog even in mijn mediabibliotheek staan. Ik hoor best veel dingen waarop ik later misschien verliefd zou kunnen worden. Ik raad iedereen aan om hetzelfde te doen. Therion heeft meer te bieden dan dat je op de eerste luisterbeurt zou zeggen.