Loading...

Burning Hatred - Unleashed

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 18-06-2011

Tracklist

1. Machine Gun Saluation
2. Streams Of Blood
3. Genocide
4. Hate Feelings
5. Deceived
6. Sheep Among Wolves

Wanneer een band op z'n eigen site direct onder de eigen naam zelf meteen al Old School Death Metal (inderdaad, met hoofdletters, en terecht naar later zal blijken) zet, hoef je als recensent daar in elk geval al niet meer moeilijk over te doen. Burning Hatred is afkomstig uit het Oosten des lands, qua death metal al jaren een vruchtbare bodem gebleken. De band bestaat alweer bijna tien jaar, al is uit de wisselende line ups uit de loop der jaren alleen gitarist Martin nog over. Begin 2009 was de band op sterven na dood, altijd een leuk thema voor death metal, en stond oudgediende Martin voor de niet eenvoudige taak om vier bandleden te vervangen. Met fanatieke medewerking van drummer Gerben worstelde en kwam Burning Hatred boven, en zo werd de doorstart een feit. Sinds halverwege 2010 heeft de band weer een steady groepje mensen bij elkaar en kan er gewerkt worden aan nieuw materiaal. Na twee demo's (2005 en 2007) was de band daar ook wel weer aan toe, en zo mag eind mei 2011 de EP Unleashed zich uit de diepere krochten van de hel zien te bevrijden.

De nieuwe EP is een uitgebalanceerde mix geworden van nieuw en bestaand materiaal. Dat betekent dat er drie nieuwe nummers op staan, neergepend door de huidige bezetting, en drie die al eerder op een van de demo's stonden. Voor de laatste geldt dat er behoorlijk geschaafd is aan die tracks en ze nu vooral de productie hebben meegekregen die de muziek verdient. Natuurlijk zorgt het opnieuw inspelen en -grunten al voor een heel ander geluid, maar ik durf de stelling wel aan dat het drietal er echt beter op geworden is. Zoals al geconstateerd speelt Burning Hatred old school death metal, en wel van de ranzige smeuïge stroperige soort: ritmisch, afwisselend, maar met een dikke donkere smerige rand. Ik heb al bij eerdere gelegenheden gemeld: dit is zoals ik mijn death metal het liefst heb. Denk Zweeds, a la Grave, Vomitory en aanverwanten.

Vanaf opener Machine Gun Saluation blijkt al dat we hier niet met snelheidsduivels van doen hebben. De muziek leunt vooral op de sterke, overwegend trage of midtempo riffs en drumpatronen, de zieke, hese grunt van Anton vult de muziek lekker aan. Natuurlijk wordt er prima afgewisseld met snelle passages, om de nek- en andere spieren even lekker los te gooien, zelfs een enkele blast wordt niet geschuwd. Het ritmische aspect komt naar voren in subtiele overgangen en stukjes die soms zelfs bijna groovy te noemen zijn. Het geeft de muziek net dat stukje toegankelijkheid; zelfs voor underground death metal hoeft dat geen vies woord te zijn.

Streams Of Blood is zo'n lekker afwisselend nummer, het ene moment zo traag (en smerig) als dikke stront, een ander moment kun je er lekker op los met de ledematen! Ik vind het wel prettig dat muziek zo zwaar in de maag kan komen denderen. Lekker hoor! Genocide is over het geheel een wat vlottere track, maar komt daarom niet minder prettig binnendreunen. Dit nummer wordt opgesierd door een korte gitaarsolo, opvallend, omdat Burning Hatred daar verder eigenlijk geen gebruik van maakt. Hate Feelings kent daarna weer zo'n lekker “swingende” feel, eigenlijk heel geraffineerd hoe je death metal zo groovy kunt laten klinken. Sterke riff ook. Klinkt misschien vreemd, maar die doet me denken aan Black Sabbath ten tijde van Volume 4. Op Deceived mag de band weer lekker los, dit nummer kent aangename beukmomenten! Als laatste sluit Sheep Among Wolves waardig af, een beest van een track met het vertrouwde logge snarenwerk.

Burning Hatred versie 2011 geeft met Unleashed een uitstekend visitekaartje af. Voor underground/old school death metal begrippen enorm toegankelijke muziek; en dat zonder dat het koste gaat van de heaviness. Want vergis je niet: de muziek op Unleashed is zonder uitzondering errug zwaar. Prima gitaarriffs, een lekker smerig klinkende grunt, groovy baswerk en een strakke drummer zorgen voor afwisselende tracks met kop en staart. Gewoon af. De nummers duren ieder voor zich niks te lang, geen overbodig geneuzel, gewoon gaan! Dit geldt overigens ook voor de productie, die lekker basic gehouden is. Al met al een lekker vet schijfje en een aanrader voor liefhebbers van klassieke death metal. Niet vernieuwend, zonder poespas, gewoon rechttoe rechtaan lomp en zeer genietbaar!

Tone - Vocals

Bas Wijnbergen - Bass

Gerben Mol - Drums

Steve Luth - Guitar

Martin Brakert - Guitar