Animo Aeger - Fieber
- Animo Aeger [DE]
- Fieber
- 27-01-2012
- Ashen Productions [AT]
Tracklist
01. Die Gedanken Ans Gefüge
02. Heufeuer
03. Schabe Und Kolkrabe
04. Zweifel
05. ...
06. Der Letzte Diamant
07. Spuck Mich Ins Nirgendwo
Project / band / duo (kies maar) Animo Aeger is in 2003 opgericht in Berlijn, Duitsland. T. Graasjal (bas, gitaar, zang) en M. Greis (drums) storten zich van meet af aan op hun geheel eigen ideeën omtrent het maken van black metal. De band is dan terechtgekomen bij het gespecialiseerde Oostenrijkse Ashen label, dat hen eind 2009 laat debuteren met langspeler Impuls. Omdat band en album hier nog nooit zijn besproken begin ik maar even bij dat debuut. Daarnaast vormt dit een goede inleiding voor opvolger Fieber, waar het hier uiteindelijk om gaat.
Het album bevat de majestueuze, koude hardheid van het begin van de Noorse black metal met interessante structuren, inventieve riffs en vooral gevarieerd, meestal bizarre, waanzinnige zang (in het Duits!). Het album bevat over het algemeen wat langere tracks, waarin ijzingwekkende slepende passages worden afgewisseld met snelle boze stukken, waarin agressie de boventoon lijkt te voeren.
Het zijn echter met name die vocalen, zo gepassioneerd en meeslepend, die Animo Aeger z'n eigen gezicht geven. Impuls werd indertijd opgenomen in de oefenruimte, dat verklaart voor een deel het dunne, maar transparante en organische geluid. Een geluid overigens dat de band grotendeels graag zo wil behouden. Voor een debuut klinkt Impuls dan ook helemaal niet verkeerd. Al zal later blijken dat het duo met een beter geluid en een paar jaar ervaring tot meer in staat is.
Iets meer dan twee jaar na het debuut Impuls komt Animo Aeger in januari 2012 terug met nieuw plaatwerk. Hoewel het formeel om een EP gaat, vinden we op Fieber maar liefst 38 minuten muziek (er zijn bands die een full length uitbrengen met minder muziek, maar dat terzijde). Hetzelfde duo, dezelfde muzikale insteek, maar wel weer wat ouder en wijzer.
Het eerste verschil is al duidelijk hoorbaar: de eerste vier nummers zijn deze keer opgenomen in een
professionele studio, wat al een progressie in het geluid teweeg heeft gebracht. Op het gebied van songwriting is uiteindelijk niet zo heel veel veranderd; en de bizarre, verwrongen sfeer al helemaal niet. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het lange Schabe Und Kolkrabe, waar met name de hysterische vocalen weer alle kanten opvliegen.
De combinatie van betere studiomogelijkheden en de uitgebreidere toepassing van cleane zang zorgt er wel voor dat Fieber wat theatraler klinkt dan z'n voorganger. Het begin van Zweifel is daar een goed voorbeeld van. Sowieso zorgt het vollere, meer volwassen geluid er voor dat de muziek een stuk beter tot z'n recht komt. Dat maakt het wel wat lastiger om te beoordelen of het duo ook compositorisch echt vooruit is gegaan. Al maakt dat uiteindelijk niet heel veel uit omdat de opgeroepen bizarre sfeer zo doorslaggevend is.
Wat staat aangeduid als track vijf op het album zijn slechts een paar seconden van stilte, die de overgang vormen voor de resterende twee tracks op het mini album. Dit zijn weer twee oudere oefenruimte opnamen, die daarmee naadloos aansluiten bij het debuut. Voor degenen die dit debuut niet kennen is dit natuurlijk fraai vergelijkingsmateriaal. Al is het daarmee wel jammer om het in deze volgorde te horen, na Fieber lijkt dat debuut in het niet te vallen, terwijl Impuls op zich een zeer verdienstelijk debuut was. Een debuut dat echter op alle punten wordt overtroffen door opvolger Fieber.