Royal Hunt - In The Heart Of The City
- Royal Hunt [DK]
- In The Heart Of The City
- 14-05-2012
- Scarlet Records [IT]
Tracklist
01. Running Wild
02. Kingdom Dark
03. On The Run
04. Clown In The Mirror
05. Making A Mess
06. Time
07. Tearing Down The World
08. Silent Scream
09. Fear
10. Sea Of Time
Om te vieren dat Royal Hunt in 2012 alweer twintig jaar bestaat, brengt de band het compilatie album In The Heart of the City uit, waarin het beste van 1992 tot 1999 van dit internationale gezelschap (opererend vanuit Denemarken, met Andre Andersen als enig vaste bandlid) verpakt zit. Waarbij de periode waaruit de nummers gekozen zijn natuurlijk enigszins onzinnig is: een verzamelaar die slechts de eerste zeven jaar beslaat om je twintigjarige jubileum te vieren. Het zal allemaal wel met rechten en zo te maken hebben denk ik dan maar.
We beginnen met wat willekeurig gebabbel en verkeersgeluiden, wat doet denken dat je ergens midden op Times Square staat, tot plotseling de muziek vol uit de speakers komt zetten en we kunnen gaan genieten van de goeie old school klanken van Running Wild. Niet een al te bijzonder nummer, maar wel een hele fijne voor op de achtergrond.
Kingdom Dark heeft een licht fantasy sfeertje over zich heen hangen en klinkt verrassend vrolijk maar een tikje te tam voor mijn smaak. Toch heeft het een best verslavend herhalend refrein dat tegen het einde vervaagt en plaats maakt voor de dreunende intro van On the Run. Eindelijk iets meer pit met een klein beetje chaos en een boel catchyness.
Een zoet tinkelende piano en Henri Brockmann’s stem vanuit de diepte van een echo, die vervolgens door middel van meerdere vocalen terug komt naar de oppervlakte en geëscorteerd door gitaren en een orgel uitkomt bij een sterk refrein. Clown in the Mirror is een heerlijk scheurende ballad met precies de goede afwisseling op de juiste plekken.
Making a Mess maakt er alles behalve een zooitje van, hoewel ook dit nummer af en toe weer geregeerd word door chaos. Time begint weer lekker rustig als het zacht tikken van een bom die een paar seconden met een aardig hoge gil afgaat en explodeert in een erg fijn nummer met een tikje vrolijke melancholie dat zich ergens onder het refrein schuilhoud.
De chaos keert in volle hevigheid terug met Tearing Down the World. Goed veel afwisseling met een onderliggend upbeat sfeertje. Silent Scream begint met een zalig stukje keyboardwerk, gevolgd door een lekker knal stuk wat verder gaat in een enigszins verwarrend couplet. In het refrein word flink wat opzwepende melodieën gebruikt en dat maakt van dit nummer een van de lekkerste op dit album.
Na een zeer open einde maak ik me klaar voor het ruim 10 minuten durende Fear. Een nummer dat veel weg heeft van Michael Jackson’s Thriller, en die zeker zijn lange duur wel waard is. Pas tegen de 5 minuten krijgen we zang te horen na een lange en majestueuze intro. Niet een al te snel nummer, maar zeker vol afwisseling en die 10 minuten zijn dan ook zo voorbij.
Het tikken en luiden van een klok geeft het startsein voor het laatste nummer, het wat trage maar toch vredig klinkende Sea of Time. Een waardige en zeer goed klinkende afsluiter van dit compilatie album. Op een paar saaie momentjes hier en daar na, is het Royal Hunt goed gelukt om al het goede van bijna het eerste decennium van het bestaan op dit album naar buiten te brengen!