Thalarion - Cryopreservation

• BandThalarion [SK]
• TitelCryopreservation
• Release datum12-08-2024
• LabelPařát Productions [CZ]
• Genre Doomdeath, Doommetal, Gothic metal

Tracklist

01. Alta Melancholia (The Odyssey Pt.II)
02. Where The Ravens Die
03. Cryopreservation
04. Farewell At Dusk
05. Alone In A Shallow Grave
06. Servants Of The Shadows
07. The Woven Evil
08. Sleep And Dream
09. Stygian Symphony Of Demease

Gothic doom uit Slowakije: met Thalarion maakte ik kennis middels hun album Dying On The Scorched Plains van eind 2021. Hun insteek is best eigenzinnig, een hele interessante wisselwerking tussen een old school gothic vibe, klassieke doom / death, en een modernere, vlotte catchy insteek. Cryopreservation is het meest recente album.

Thalarion is dus alles behalve een 'standaard' doom metalband. Enerzijds durven ze er uptempo extreme metal-uitspattingen uit te gooien (zoals bijvoorbeeld Where The Ravens Die heel goed laat horen) en anderzijds wordt ook de melodieuzere gothic-aanpak binnen het ruime doom metal-spectrum niet geschuwd. Een band van uitersten, echt elk aspect binnen de doom en death metal wordt verkend. Vergelijk genoemde track maar eens met de meest lieflijke fragmenten van titelnummer Cryopreservation, dan zal de reikwijdte van deze muziek je duidelijk worden.

Dat levert fraaie paradoxale luisterervaringen op, zoals het goede doom betaamt denk ik dan alleen maar. Zo begint Farewell At Dusk als onschuldige folky gothic nummer, waarna met grunt en een zwaarder instrumentarium toch een meer onheilspellende sfeer wordt neergezet. Daarbij lijkt Thalarion nooit de melodie uit het het oog (oor) te verliezen, getuige de melodieuze toetsenpartijen.

Het is niet zo dat alle elementen van deze muziek me even goed bevallen. Sommige passages met cleane dameszang of strijker-achtige stukken duren me net iets te lang. Ik denk ook dat specifiekere gothic- of doom-liefhebbers moeite kunnen hebben met de aanpak van Thalarion. Denk aan de theatrale gothic aanpak van Therion, versus de doom-death van Officium Triste. Zo uiteenlopend musiceert Thalarion, en misschien nog wel een stukje daarbuiten.

Dat levert lekker uitdagende muziek op, heerlijk donker qua atmosfeer. Ik mag dit graag horen!