Alvenrad - Habitat

• BandAlvenrad [NL]
• TitelHabitat
• Release datum04-04-2014
• LabelTrollmusic [DE]

Tracklist

01. Woudakoestiek
02. Zwartwildernis
03. Verweven Klauwen
04. 1911
05. Habitat
06. O Patrones
07. Adel des Gemoeds
08. Foreest in Tweelicht
09. Ondermaans

Toen ik de namen zag van de beide heren die de band Alvenrad bevolken, vroeg ik mij direct af waar ik die twee namen van kende. Diep graafwerk in mijn geheugen leidde gelukkig wel vrij vlot naar het antwoord. Mark Kwint en Jasper Strik waren als gitarist en toetsenist (samen met screamqueen Janienke van Zeist) de drijvende kracht achter de Apeldoornse symfonische/melodieuze death metalband Sentenim. Hoe staat het daar nu eigenlijk mee?

Met Alvenrad gooit het duo het in muzikaal opzicht over een heel andere boeg. In de eigen woorden brengt de band een frisse mix van krachtige en met passie gebrachte, door folk beinvloedde heavy metal. De inspiratie komt van acts als Jethro Tull, Vintersorg, Skyclad, Myrkgrav en Windir; waarbij Alvenrad kiest voor de Nederlandse taal om hun favoriete onderwerpen te beschrijven, zoals in hun eigen thuis, het Habitat. Eigenlijk weet ik nog niet goed wat ik moet verwachten na deze introductie.

Opener Woudakoestiek (helaas iets te knullig uitgevoerd in de bijgaande video; wel geinig met Arjan Hoekstra (voor mij vooral ex-Sidius) op bas als gast) verrast me dan ook positief: verrassend spitsvondige teksten op zeer gevarieerde metal. Qua muziek echt voor elk wat wils, met vooral old school heavy metal en een vleugje black als basis is dit stiekem best een pakkend deuntje. De klanken begeven zich helder in de gehoorgangen, de relevante teksten zijn perfect verstaanbaar, en vormen daarmee een pluspunt binnen het totaalplaatje.

Vooral het veelvuldig aanwezige toetsenwerk vind ik opvallend, en doet me denken aan jaren '60 en '70 pop- en progrock-muziek van eigen bodem (Earth And Fire, Focus). Zwartwildernis maakt dit ondubbelzinnig duidelijk, en zou wel eens mijn favoriet van het album kunnen worden.

Niet alle nummers bevallen me na die eerste twee even goed. Misschien is de verrassing er af; toch wil ik niet zo ver gaan dat Alvenrad na de eerste twee tracks het kruit verschoten heeft. Bij titelnummer Habitat veer ik weer op, maar die premature opwinding maakt al snel plaats voor teleurstelling, wanneer blijkt dat dit nummer in beginsel wel opvallend veel gelijkenis vertoont met Master Of Puppets van Metallica. Sorry jongens, dit is volgens mij vrij schaamteloos jatwerk in die riff.

Dat Alvenrad van de Nederlandstalige teksten een speerpunt heeft gemaakt begrijp ik helemaal. Het is naast de veelal catchy en gevarieerde muzikale aanpak hetgeen waar de band zich mee kan onderscheiden. Zoals gezegd: juist vanwege die variatie zullen de favoriete nummers op dit album per persoon verschillen (de mijne zijn de eerste twee van het album). Ik vind dat Alvenrad met Habitat een sterk debuut heeft vervaardigd, en er door middel van het mijns inziens sterke gebruik van de Nederlandse taal blijk van geeft goed over dit product te hebben nagedacht.