Bölzer - Lese Majesty

• BandBölzer [CH]
• TitelLese Majesty
• Release datum29-11-2019
• LabelLightning & Sons [CH]
• PromotorC Squared Music [CA]
• Genre Black metal, Deathmetal

Tracklist

01. A Shepherd In Wolven Skin
02. Æstivation
03. Into The Temple Of Spears
04. Ave Fluvius! Danu Be Praised

Het Zwitserse Bölzer heeft me de afgelopen jaren al een paar keer in positieve zin weten te verrassen. Zowel EP Aura (2013) als debuut-langspeler Hero (2016) kreeg ik ter bespreking aangeboden, en beide keren kon ik goed met het materiaal uit de voeten. Ik volg de band niet al te goed blijkbaar, want ook nu heeft het weer een paar jaar geduurd voor ik een release van het Zwitserse duo tegenkwam. Aan het eind van het afgelopen jaar verscheen een nieuwe EP: Lese Majesty.

Op die nieuweling trakteert Bölzer de luisteraar op een half uurtje aan zwartgeblakerde metal, verdeeld over vier tracks, met zoals altijd een zeer eigenzinnige muzikale invulling. Sinds hun oprichting elf jaar geleden heeft het duo zowel positieve als negatieve aandacht getrokken met hun onorthodoxe benadering van een genre vol verrassend conservatieve dogma's en vaak verouderd elitarisme. Van hun onconventionele line-up voor twee personen en schaarse instrumentatie, weinig melodische vocalen en een licht-progressieve stijl, is vreemd zijn misschien inmiddels wel hun handelsmerk.

Na opener A Shepherd In Wolven Skin gehoord te hebben kom ik tot de gedachte dat Bölzer het wat nadrukkelijker over de black metal-boeg gooit dan ooit tevoren. De muziek is behoorlijk rauw, en ook de woest schreeuwende vocalen liegen er niet om. Afgewisseld met epische cleane zang en minder heftige passages valt er zoals gewoonlijk weer genoeg te beleven. Precies dat is zo interessant aan deze band. Na het ambient aandoende intermezzo Æstivation brandt Into The Temple Of Spears los met ziedende blasts en een pittige portie boosaardigheid. Qua sfeer zijn we weer terug bij af, bij de min of meer pure kwaadaardige black metal atmosfeer. Deze track laat wat minder afwisseling horen, het lijkt nog het meest op ruim zes minuten bruut hakwerk.

Variatie is weer wel troef op de lange (twaalf minuten durende) afsluiter Ave Fluvius! Danu Be Praised. Voorzien van een iets te lang durende intro in de vorm van een aanhoudende drone, speelt (een hoog) tempo hier geen enkele rol. Of het zou juist het ontbreken ervan moeten zijn. Midtempo of traag betekent over het algemeen meer duister, en onheilspellende en beklemmende atmosferen. En in dit geval ook wel een dosis epiek. Ik zie hier wel een beeld voor me van stoere, al dan niet half ontklede, in elk geval met zwaard of hakbijl bewapende mannen, in een besneeuwd berg- of bebost landschap.

Opnieuw laat Bölzer horen schijt te hebben aan heersende conventies. De heren gaan geheel hun eigen gang, hetgeen in dit geval alleen maar te prijzen is. De muziek die het oplevert spreekt me alleszins aan; op deze manier kan het Zwitserse duo met een gerust hart de toekomst in.