Cadaver - Hymns Of Misanthropy

• BandCadaver [NO]
• TitelHymns Of Misanthropy
• Release datum25-04-2025
• LabelListenable Records [FR]
• Genre Technische deathmetal

Tracklist

01. Maltreated Mind Makes Man Manic
02. Chained To His Fate
03. Nowhere To Hide
04. Sunset At Dawn
05. From The Past
06. Breaking Through
07. Misanthropic Anthem
08. Death Has To Wait
09. Through The Pain
10. Drowned In Dreams

Cadaver is een van de eerste en meest invloedrijke death metalbands van Noorwegen, en heeft zich een eigenzinnige weg gebaand door de annalen van extreme muziek. De band is opgericht in 1988 in Fredrikstad door Anders Odden (gitaar, zang) en Ole Bjerkebakke (drums, zang) en herrees uit de as van hun eerdere black metal-project Baphomet. Hun visie combineerde thrash en death metal met progressieve invloeden van bands als Voivod en de chaotische waanzin van Napalm Death, en creëerde zo een geluid dat de band een cult-status opleverde.

In 2024 dook Anders Odden diep in de geschiedenis van Cadaver, en ontdekte onuitgegeven materiaal dat een fascinerende blik biedt op de beginjaren van de band. Voordat ze in 1992 tekenden bij Earache Records, had Cadaver gewerkt aan wat uiteindelijk hun tweede album ...In Pains zou worden. In deze periode namen ze rauwe en ongepolijste versies van veel nummers op in dezelfde studio waar debuutalbum Hallucinating Anxiety (1990) ontstond. Deze vroege opnames hadden werktitels die later werden gewijzigd, waaronder een nummer getiteld Maltreated Mind Makes Man Manic (midtempo, behoorlijk atmosferisch) dat destijds nooit werd afgemaakt. Het resultaat is Hymns Of Misanthropy, een recentelijk voltooid album uit 1991 dat in april 2025 het daglicht zag. Het album laat een nadrukkelijk rauw en krachtig geluid horen, in hun geheel eigen benadering van extreme muziek

Chained To His Fate is directer en agressiever dan de opener, en vooral overwegend sneller. Ik vind de gitaarleads hier wel lekker blijven hangen, een goed teken. Nowhere To Hide is opnieuw een mid-tempo nummer en de gitaarriffs worden begeleid door knarsende baslijnen. Dit nummer heeft zeker een proggy vibe. Met Sunset To Dawn horen we het genoemde proggy death / black metal-geluid. De gitaarriffs zijn wat sfeervoller, maar ook strak. De zang volgt de melodieën in het eerste deel van het nummer. Terwijl de break leidt tot een fraaie gitaarsolo, gaat het tempo in het vervolg omhoog en wordt het geluid nog wat progressiever. From The Past sluit daar naadloos op aan.

We zijn inmiddels aangekomen op een punt om niet meer elke track apart te hoeven benomen, omdat het beeld inmiddels wel duidelijk is. Al heb ik wel het idee dat er gedurende het albumverloop een soort van opbouw is richting steeds meer complexe patronen. Nummers als Breaking Through en Misanthropic Anthem laten die aangename hectiek horen die een beetje bij die wat 'oudere' prog-stukken horen. Through The Pain is daarentegen wat directer, en laat lekker krachtig gitaar- en bas-werk horen. Die basgitaar is overigens - zoals gebruikelijk in dit genre - sowieso lekker aanwezig, ik houd daar wel van!

Ik denk dat de liefhebber van wat authentiekere proggy en / of technische death metal (met een zweempje black) met Hymns Of Misanthropy heel goed uit de voeten kan!