Come Back From The Dead - The Rise of the Blind Ones

• BandCome Back From The Dead [ES]
• TitelThe Rise of the Blind Ones
• Release datum13-09-2019
• LabelTranscending Obscurity [IN]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Outcast Of The Light
02. Martyr Of A Gruesome Demise
03. Restless In Putrescence
04. Jugular I - Heretic Impaler
05. Jugular II - The Altar Of Your Neck
06. Nebulaes Of Malevolent Shining
07. Darkness Abominations
08. Lick My Hands Wild Beasts
09. Dead March
10. Possessed By The Death

De Spaanse death metal meesters Come Back From The Dead keren terug om hun nieuwste langspeler uit te brengen, twee jaar na hun veelgeprezen EP Caro Data Vermibus (dat was mijn kennismaking met deze band) en vijf jaar na debuutalbum The Coffin Earth's Entrails. Hun laatste album The Rise Of The Blind Ones verscheen weliswaar al in september van het afgelopen jaar, maar verdient alsnog onze aandacht.

De muziek die het Spaanse vijftal voorbrengt is denk ik het best te omschrijven als een verfrissende mix van de old school Zweedse death metal-stijl, met de meer donkere Amerikaanse variant. Smerig ronkend kun je daarbij denken aan grote Zweedse namen als Entombed, Grave en Bloodbath, vermengd met een vleugje Autopsy of Obituary, en ook wel enigszins vergelijkbaar met een hedendaagse Death-aanbidder als Gruesome.

De riffs zijn enkele van de ziekste die je zult horen, met de onweerstaanbare combinatie van bruut en toch melodieus, die nog wel even in je hoofd blijven hangen. Hoewel de band op papier nauwelijks originele old school death lijken te spelen, is de uitvoering hier om je vingers bij af te likken. Het botte Zweedse hakken en zagen, die typerende gitaar-stijl, een ronkende en groovende bas en boosaardig drumwerk om de boel bij elkaar te houden.

Zo af en toe wordt zo'n smerig dreigende trage passage ingezet om de nek eens even goed wakker te schudden (Martyr Of A Gruesome Demise, Jugular) te midden van de hoempa-polka's; ook duikt er eens een solootje op (Darkness Abominations) om je bij de les te houden. O ja, de ranzige onaardse zangstem mag ook niet onvermeld blijven, die lijkt te klinken of er ter plekke doden opgewekt dienen te worden. Afwisseling genoeg dus, inderdaad. De productie is weliswaar ook lekker smerig, maar toch zodanig dat elk element optimaal uit de verf komt, en de vette rauwe rand behouden blijft. Noem het een lekker knapperig randje. De speelduur van het album is ook van klassieke lengte: de tien tracks overschrijden samen maar nauwelijks het half uur, maar dat is echt voldoende om je hoofd vol te proppen met de heftigste, maar toch aanstekelijke deuntjes.

Ik heb al jaren een zwak voor deze muziek, en vind het wel geinig dat er nu ook eens een band uit Spanje opduikt die dat authentieke geluid zo geloofwaardig weet neer te zetten. Als je liefhebber bent van die stijl, maar ook niet terugdeinst voor de Amerikaanse botte bijl, dan zou ik Come Back From The Dead zeker eens gaan checken!