Defcon One - The Perfection of Slavery

• BandDefcon One [NL]
• TitelThe Perfection of Slavery
• Release datum23-01-2015
• LabelRVPrecords [NL]

Tracklist

01. Son of God, Daughters of Men
02. Beyond the Reach of the Whip
03. Mindraping Brainwaves of Iapatus (instr.)
04. Subconscious Seven
05. Storms of Cydonia
06. Destroyer of Worlds (instr.)
07. Alpha et Omega
08. Phi
09. History Is Written by the Victors

Defcon One uit Roermond, ofwel harde (death) metal uit de regio met de zachte g. De band is al opgericht in 1998, een stabiele line-up vinden bleek nog niet mee te vallen, en halverwege het vorige decennium leek de band zelfs even op z'n gat te liggen. Toch herpakt de band zich, en begint vanaf 2010 met het gestaag uitbrengen van albums. In 2010 verschijnt het debuut Fuck You, And Die! dat eind 2012 wordt opgevolgd door Able Archer 83. In 2013 tekent Defcon One bij RVPrecords waarbij beide albums eind 2013 opnieuw worden uitgebracht. Inmiddels aanbeland in 2015 zijn we dan toe aan nummertje drie: The Perfection of Slavery.

Hoewel de band simpelweg getagd wordt als death metal heeft Defcon One zeker wel wat meer te bieden. De woeste grunt die we voorgeschoteld krijgen is mede-bepalend voor dit death metal gevoel, net als het regelmatig met Morbid Angel vergelijkbare gitaarspel. Daarnaast zijn er diverse elementen aan de muziek toegevoegd die een meerwaarde geven. Sowieso is er een hang naar het etaleren van technisch kunnen, sommige stukjes zitten zeker vernuftig in elkaar, en ook de gitaarsolo's mogen er wezen. Toch is de techniek prima verpakt, waardoor de muziek nergens te moeilijk wordt. De leadgitaar laat zich zelfs met regelmaat als behoorlijk melodieus beluisteren, als tegenhanger van de eerder genoemde death metal.

Met het beluisteren van opener Son of God, Daughters of Men was ik in eerste instantie wel bang voor een overdaad aan technische fratsen, maar dat viel dus uiteindelijk wel mee. Hoewel de nummers niet volgens het beproefde refrein-couplet concept of andere gangbare conventies in elkaar zitten zijn ze evengoed prima te volgen. Wat wel opvalt is de diverse speelduur tussen de verschillende nummers en hun overgangen; er zit dan ook een concept achter het album als geheel. Dat verklaart dan ook weer de indeling.

Een instrumentaal intermezzo als Mindraping Brainwaves of Iapatus verwacht je dan misschien ook eerder op een gitaargericht of desnoods power metalalbum, niet bij death metal. Ook de mysterieuze synthesizers of een enkel elektronisch foefje die te pas en voor sommigen misschien te onpas opduiken geven de muziek van Defcon One een geheel eigen atmosfeer. Vanwege dit alles lijkt me deze muziek toch niet enkelduidig als death metal te classificeren. Ik vind dat het juist een aangenaam donker, mysterieus sfeertje over het album werpt. Luister maar eens naar Subconscious Seven als voorbeeld. Tegelijkertijd laat dit nummer horen dat ook thrash invloeden aan de band zijn besteed, die lekker opjagende ritmes zijn op hun beurt weer een welkome afwisseling voor de duistere, tragere stukken.

Zo heeft Defcon One wat mij betreft een spannend en gevarieerd album afgeleverd voor de metalfan die zich niet laat vastpinnen op een enkel subgenre. Bij mij had The Perfection of Slavery ook een paar luisterbeurten nodig voor het mijn interesse wist op te wekken. Even doorbijten loont!