Diabulus in Musica - Dirge For The Archons

• BandDiabulus in Musica [ES]
• TitelDirge For The Archons
• Release datum18-11-2016
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Gothic metal, Symfonische metal

Tracklist

01. Battle Of Atlantis
02. Earthly Illusions
03. Marble Embrace
04. Invisible
05. Crimson Gale
06. Ring Around Dark Fairies' Carousel
07. A Speck In The Universe
08. Hiding From You
09. The Voice Of Your Dreams
10. The Hawk's Lament
11. Bane
12. The River Of Loss
13. Zauria

De Spaanse female fronted formatie Diabulus in Musica is alweer toe aan hun vierde plaatje en dat is Dirge for the Archons. Diabulus heeft me vooral met hun laatste album Argia voor zich gewonnen. Diabulus is nooit het soort band geweest die concessies doet als het gaat om de zwaarte van hun sound en daar word je in de eerste paar nummers goed aan herinnerd. Desondanks blijft ook alles in de symfonische kant van hoog formaat en nachtegaaltje Zuberoa Aznárez laat haar stem van de beste kanten zien.

Een album dat 13 relatief korte nummers kent kan al snel in elkaar overlopen met eerste playthroughs is dat ook snel het geval. Single Invisible is een van de eerste die een uitzondering wordt, met zijn wals-achtige refrein en Ring Around Dark Fairies’ Carousel is Diabulus’ uitmuntende versie van het –bijna intussen verplichte kenmerk voor female fronted opera bands lijkt het wel – freakcircus thema.

A Speck in the Universe haalt meer oosterse zen-thema’s erbij en vormt een mooie maar wel wat vreemd aanvoelende ballad. Ik kan er niet echt een vinger op leggen waaraan dat ligt maar het is alsof deze op een ander album thuis had moeten horen. Hiding from You borduurt daarna wel erg traag voort terwijl je na een zoete ballad wel weer zin hebt in gestamp, maar die zich toch ontpopt tot wat interessants halverwege.

Waar de eerste 6 tracks zich prima staande weten te houden met alom regerende eerlijke herrie zakt het zaakje vanaf track 7 toch spijtig genoeg in tot een redelijk trage waas. Qua algeheel muzikaal thema gaat het ook een tikje van hot naar her, waar voorgaand album Argia een toch prima solide geheel was.

River of Loss gooit eindelijk de remmen weer los in een –nogmaals – wals-achtig refrein maar met heel wat meer furie en zwaarte als Invisible. Hekkensluiter Zauria is ook vrij van gestamp en besluit daarmee een album die ongelofelijk veelbelovend en ijzersterk begon maar uiteindelijk toch te tam was om echt overtuigend te zijn.

In het hele album is niet echt een rode draad te vinden en daarmee vind ik het maar een wankel plaatje. Er is hier en daar een nummer waarvan ik enthousiast word maar er is weinig dat me verder overtuigd. En dat is zonde, wat Diabulus heeft zich al vele malen bewezen als zijnde top-band, en ook in Dirge for the Archons zitten een paar prima uitschieters die je daaraan herinneren maar over het geheel gesproken doen ze zichzelf helaas net tekort.