Draconian - Under A Godless Veil

• BandDraconian [SE]
• TitelUnder A Godless Veil
• Release datum30-10-2020
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Doommetal, Gothic metal

Tracklist

01. Sorrow of Sophia
02. The Sacrificial Flame
03. Lustrous Heart
04. Sleepwalkers
05. Moon Over Sabaoth
06. Burial Fields
07. The Sethian
08. Claw Marks On The Throne
09. Night Visitor
10. Ascend Into Darkness

And though I walk through the valley of the shadow of death....

Een angstaanjagende doemgeest bedekt de wereld onder een melancholische, goddeloze sluier. De huidige tijd leent zich al dan niet bewust uitstekend voor (zelf)reflectie, melancholie. De albumtitel Under A Godless Veil lijkt dus passend voor de ingewikkelde periode waarin we nu leven. Precies vijf jaar na hun zesde langspeler Sovran wierp Draconian opnieuw hun adembenemende sluier van melancholie over de wereld.

Het een uur durende album, gezegend met een beklijvend hoesje van Natalia Drepina, draagt ​​de erfenis van zeer atmosferische, gothic en doom metal à la My Dying Bride of Trees Of Eternity het nieuwe decennium in, en sleurt de luisteraar mee in een treurige kosmos. Met de eerste tonen van de betoverende opener Sorrow Of Sophia wordt meteen duidelijk waar het bij de muziek van Draconian om draait: de vermenging van fraaie melodieën met zware en duistere klanken. The Sacrificial Flame grijpt me misschien nog wel meer, mede met dank aan de fraaie toetsen-lijntjes.

Ach, deze band overtuigt in al z'n facetten. Langzaam, fragiel en intiem, zoals in Sleepwalkers of Burial Fields, maar net zo goed met wat sporadische vlottere en zwaardere beukstukken (Lustrous Heart, The Sethian). Hoewel het eerlijk gezegd nergens echt naar de snellere kant gaat. Okay, zwaar dan natuurlijk weer wel (Moon Over Sabaoth) als heerlijk tegenwicht ten opzichte van de dromerige meerderheid.

Uiteindelijk wordt natuurlijk heerlijk heen gewerkt naar het bijna negen minuten durende slotakkoord Ascend Into Darkness. Nadat de intieme laatste klanken zijn weggestorven blijft deze zeker nog wel even natrillen. Wat een heerlijke melancholie en somberheid wordt hier verpakt in ultiem atmosferische muziek. Ik vind dit echt heerlijke 'zwelg-muziek', die ervoor gemaakt lijkt om je gewoon eens even lekker rot te mogen voelen. Bovendien is het een heerlijke samenvatting van hetgeen Draconian allemaal te bieden heeft op Under A Godless Veil.

Dit tweede album met zangeres Heike Langhans levert een interessante mix op van sombere, melancholieke, naar gothic neigende doom, met een hoofdrol voor de contrastrijke zang, en mixt Heike's engelachtige vrouwenstem met Anders Jakobssons doodsgerochel. De muzikale invulling is daar optimaal op afgestemd (of is het andersom?) en dat levert een topalbum op voor de liefhebber van uiterst melodieuze en atmosferische doom, met een gothic inslag. Fraaie liedjes die bulken van laagjes en (schijnbare) contrasten.