Firespawn - Abominate

• BandFirespawn [SE]
• TitelAbominate
• Release datum07-06-2019
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. The Gallows End
02. Death And Damnation
03. Abominate
04. Heathen Blood
05. The Great One
06. Cold Void
07. The Hunter
08. Godlessness
09. Blind Kingdom
10. The Undertaker
11. Black Wings Of The Apokalypse

Dat Firespawn wordt neergezet als een Zweedse death metal superband klopt op het eerste oog wel behoorlijk. De vijf leden hebben hun sporen verdiend in bands als Entombed, Naglfar, Unleashed, Necrofobic, en vooral in het geval van gitarist Victor Brandt nog wel wat interessante namen. Abominate is het derde album van dit vijftal, dat nog altijd in ongewijzigde formatie bestaat.

Op eigen benen lijkt vooral de vergelijking met Entombed makkelijk te maken, maar dat valt in muzikaal opzicht wel mee. Firespawn gaat niet gebukt onder het juk van de Zweedse old school death, maar laat juist ook Florida-death metal horen, waarbij je vooral aan Morbid Angel (titelnummer Abominate, Godlessness) mag denken. Het beste van twee werelden eigenlijk. En dat levert een interessant hoorspel op wat mij betreft.

Drie maal is ook voor Firespawn scheepsrecht; bizar genoeg blijkt dit stel oudgedienden per album meer verfrissend voor de dag te komen. Opener The Gallows End mag al direct gelden als een van de meets avontuurlijke tracks die de band uitbracht. Verrassende tempowisselingen (vooral het drumwerk laat leuke dingen horen) en een licht-Oosters getinte gitaarlead stelen hier de show; dat zal gaandeweg het album zo blijven.

Vooral de tragere, dreigende stukken overtuigen, zoals het al kort genoemde titelnummer Abominate laat horen. Ook The Great One en Godlessness zijn verdomd lekkere tracks vanuit dat oogpunt beluisterd. Wanneer er echter rechttoe rechtaan gebeukt wordt vind ik het al wat minder interessant worden. Zeker op hogere snelheid verzandt Firespawn dan al snel in middelmatige death zonder op te vallen. Opvallend zijn verder nog The Hunter - fijne combinatie van groovende logheid en melodieuze leads - en, in negatieve zin, het korte intermezzo Cold Void. Die laatste is in mijn beleving een stukje overbodig getokkel.

Al met al is Abominate voor mij een zeer onderhoudend album gebleken. Zonder nou echt tot grote hoogten te stijgen verrast het ervaren vijftal op microniveau met fijnzinnige variaties op oeroude thema's. Zelfs brulboei LG Petrov kan zo nog steeds mee met zijn kenmerkende stemgeluid. Niks mis mee!