Insomnium, The Black Dahlia Murder & Stam1na; Neushoorn, Leeuwarden; 05-12-2019

Neushoorn viert het Heerlyck Avondje van de goedheiligman dit jaar met extreem metaalgeweld. Een avondvullend programma met een internationale package bestaande uit Stam1na (FIN), The Black Dahlia Murder (USA) en Insomnium (FIN). Resulterend in een volle zaal op deze donderdagavond.

Het Finse Stam1na speelt naar eigen zeggen een combinatie van prog en thrash en mag om half acht als eerste aantreden. De grote zaal van Neushoorn is dan al redelijk goed gevuld. De band maakt bijzondere muziek en valt daardoor lastig te categoriseren. Zo doen de zwaargestemde gitaren me aan Meshuggah denken, neigen bepaalde fragmenten ook naar Textures, maar maken de ‘jump da fuck up’-stukken juist eerder weer een Soulfly indruk. Tel daar catchy en melodieuze gitaarsolo’s bij op en Amorphis-achtige gitaar-melodieën en je kan zeggen dat deze band muziek maakt wat niet elke band speelt. Een beetje raar dus. De band speelt echter strak en heeft er overduidelijk zin in. Dat straalt over op het publiek en levert al vrij vlot in de set veel applaus op. Het valt verder op dat Stam1na de enige band deze avond is waar de gitaren goed in de mix zitten, overigens niet geheel onverdienstelijk. Wel is de act van de sologitarist vooraan op het podium waarbij een flesje water (of wodka, zoals Stam1na zelf verkondigt) als douche op zijn haardos wordt geleegd de eerste keer nog wel geinig, maar wordt toch echt een beetje ongemakkelijk als dat voor een tweede en zelfs derde keer herhaald wordt. Ook getuige de reactie van zijn eigen bandleden die hem gekscherend ‘Aquaman’ noemen blijkt dat deze act ook binnen Stam1na zelf niet helemaal lekker valt. Verder nog een kritische noot omtrent de drummer, die raakt bij de snelle stukken zijn snaredrum een stuk minder hard, waardoor veel essentiële impact verloren gaat. De band sluit uiteindelijk af met een nummer van hun meeste recente plaat "Taival" en mag daarna een groot applaus in ontvangst nemen. Eind goed, al goed en geslaagde show dus.

Tot mijn grote verassing treedt het Amerikaanse The Black Dahlia Murder aan als tweede op deze avond. Onverwacht, omdat deze band naar mijn idee veel bekender is dan Insomnium. Bij navraag naderhand aan sologitarist Brandon Ellis blijkt de reden te liggen in het feit dat deze tour met name veel Duitse shows heeft en daar de verkoopcijfers van Insomnium nu eenmaal groter zijn dan die van The Black Dahlia Murder. Desondanks doen de Amerikanen vanavond weer waar ze goed in zijn en maaien alles omver met hun catchy melodieuze deathmetal. Strak als altijd en met weinig onderbrekingen krijgen we een bloemlezing uit de acht platen die de band tot dusver uitgebracht heeft. Zo komt de titeltrack van "Miasma" (uit 2005) langs, "On Stirring Seas Of Salted Blood" (van "Ritual" uit 2011) en de titeltrack van hun laatste plaat uit 2017: "Nightbringers". Wat verder vanavond opvalt is dat de band weer zo strak speelt als een babykontje en gitarist Brian Eschbach inmiddels ook zijn haar heeft laten groeien. Door het kale plekje op zijn kruin ziet hij er daardoor nu uit als een iets jongere versie van Napalm Death bassist Shane Embury. Hij bedankt het publiek aan het einde van de show, alvorens nog twee oudjes van "Nocturnal" uit 2007 aan te kondigen als afsluiters, waaronder "Everything Went Black". Enige hilariteit daarbij alom doordat drummer Alan Cassidy van de gelegenheid gebruik om op dat moment een paar geluidseffecten op de microfoon van Eschbach te gooien waardoor de gitarist zijn stem wordt vervormd. Ook vraagt zanger Trevor Strnad of het publiek zin heeft in de headliner van vanavond en waarschuwt de aanwezigen voor de ‘romance right into your pants’ van de Finnen. The Black Dahlia Murder overtuigt met deze show hoe dan ook wederom en we zien ze graag weer terug: succes verzekerd!

Als laatste treedt het Finse Insomnium vanavond aan. De band gooide de afgelopen jaren hoge ogen met hun platen en heeft met Heart Like A Grave sinds oktober een nieuwe CD uit die door deze tournee flink op de kaart gezet wordt. Wat als eerste opvalt is dat het geluid helaas niet heel erg uitgebalanceerd is: de gitaren zijn lastig te ontwaren en ook de zang valt bij de clean gezongen stukken meerder malen weg in de mix. Het zijn vooral kicks die we horen. Toegegeven: Insomnium is niet helemaal mijn ding in vergelijking met de andere twee bands deze avond. Sowieso voelt de show van de Finnen aan als easy listening na een extreme strakke deathmetal band als The Black Dahlia Murder. Dat lijkt mij niet een gewenste situatie. Het lijkt bovendien ook minder druk te zijn in de zaal dan bij de voorgaande band en daarmee krijg ik de indruk dat het wellicht handiger was geweest om de laatste twee bands op deze tournee qua speelschema om te wisselen. Desondanks lijken er toch veel mensen vanavond zeer content te zijn met de show van Insomnium. De band speelt strak en heeft er ook overduidelijk plezier in. Zo vertelt frontman Nillo Sevanen dat de band eerder op de tour in Duitsland speelde en brengt enige competitie teweeg bij het publiek door gekscherend te vragen of de aanwezigen vanavond een vettere reactie kunnen veroorzaken dan de Duitsers: ‘Let’s see how you behave’. Voorbij komen onder andere oudere nummers als "Change Of Heart", "Through The Shadows" en "Into The Woods". De reguliere set wordt afgesloten met "In The Groves Of Death" van "Above The Weeping World" uit 2006. Met "While We Sleep" volgt na een korte pauze een toegift waarna de beide gitaristen getooid met een cowboyhoed een akoestische versie van "The True Morning Star" opvoeren. Waarna de show met "Heart Like A Grave" vervolgens nog even hard afgesloten word. De speelvreugde is groot bij Insomnium en de band dankt na de show de fans uitgebreid voor haar opkomst. Het aanwezige publiek vindt het fantastisch en ik durf daarom met stelligheid te beweren dat Insomnium ook in Leeuwarden veel nieuwe zieltjes heeft kunnen winnen op deze sinterklaasavond.

Foto's door Armand Venema

Insomnium [FI], Neushoorn [NL], Stam1na [FI], The Black Dahlia Murder [US]