On Atlas Shoulders - Hyperion

• BandOn Atlas Shoulders [DE]
• TitelHyperion
• Release datum18-06-2021
• LabelEigen beheer
• PromotorMetalMessage [DE]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. The Executioner
02. 5 Billion Years
03. Ruins
04. When Heavens Collide
05. Age of Fire
06. To the Wolves
07. Flight of the Falcon
08. Interceptor, Truth Protector
09. Biohazard
10. Brothers in Arms

On Atlas Shoulders is opgericht in 2018 in Frankfurt, Duitsland. In juni 2020 kwam de band met debuutalbum Invictus; nu, een jaar later, al weer opgevolgd door album nummer twee: Hyperion. Aan beide albums gingen de nodige singles en video's vooraf, waarmee de band de spanning op weg naar de albums trachtte op te bouwen.

Het vijftal bekwaamt zich in het authentieke ambacht van het vervaardigen van heavy metal met een epische inslag. Geen power metal dus eigenlijk, en ook verre van modern. De galopperende ritmes vieren hoogtij, afgewisseld met een lager / middentempo, zodat de muziek de nodige raakvlakken heeft met de NWOBHM. De liedjes zitten niet al te ingewikkeld, maar overwegend wel behoorlijk pakkend in elkaar. Er zijn genoeg refreintjes om mee te zingen (5 Billion Years, Interceptor, Truth Protector) of te brullen, en genoeg gelegenheid om met de vuisten in de lucht mee te scanderen of de beukende drums kracht bij te zetten. Ja, ik hoor en zie dit wel voor me op een festivalweide. Ondanks de soms wat proggy breaks lopen de nummers prima en is het geheel goed te volgen.

Grootste struikelblok voor mij - en ik durf te voorspellen dat dat voor het merendeel van de luisteraars gaat gelden - is de stem van Marius Bönisch. De man kan ijselijk hoog gillen, en demonstreert dat dan ook met regelmaat. En dat is, op z'n zachtst gezegd, even wennen. Gelukkig voor ons doet hij dat niet constant, want ook in de lagere regionen kan hij prima vooruit, ook dan met een behoorlijk apart geluid. Daarnaast, geheel conform epische metal-maatstaven, zijn er in een paar nummers (het ritmisch wat onhandige When Heavens Collide, het prachtige Flight Of The Falcon) ook langere instrumentale passages te horen; deze zangloze fragmenten ervaar ik als een weldaad voor de oren.

Ondanks de aanwezigheid van overbekende, klassieke heavy metal-ingrediënten laat On Atlas Shoulders zich niet gemakkelijk met andere bands vergelijken. Overgoten met een licht proggy sausje en gebruik makend van afwijkende ritmiek (zoals opener The Executioner bijvoorbeeld goed laat horen) maken de heren er zodanig een eigen brouwseltje van dat gerust gesproken kan worden van een eigen gezicht. En dat verrast me in eerste instantie nog behoorlijk, in positieve zin natuurlijk. Zoals een bekende reclame-slogan in Nederland luidt: een beetje vreemd, maar wel lekker.