Snail - Feral

• BandSnail [US]
• TitelFeral
• Release datum25-09-2015
• LabelSmall Stone Records [US]
• PromotorPurple Sage PR [FR]

Tracklist

01. Building A Haunted House
02. Smoke the Deathless
03. A Mustard Seed
04. Thou Art That
05. Born In Captivity
06. Derail
07. Psilocybe
08. Come Home

Snail is een Amerikaanse band die nog niet zo heel bekend is. De band past in het straatje van de psychedelische, heavy stoner/doom. Snail bestaat al sinds 1992, leverde een jaar later het titelloze debuutalbum af, en viel vervolgens in 1995 al weer uit elkaar. Einde Snail? Nee, want in 2008 kwam de band weer bij elkaar, om weer braaf om de paar jaar een album af te leveren. Eind 2015 is het dan tijd voor nummertje vier in de rij: Feral.

Behalve de typische logge, doomy stoner met psychedelische (Pink Floyd!) invloeden - en vooral heel veel fuzz - horen we nog een ander aspect in de muziek voorbijkomen. Sommige nummers (Smoke the Deathless bijvoorbeeld) laten een opvallend catchy geluid horen, dat een beetje meer richting mainstream rock/grunge neigt. Het is een naam als Alice In Chains die daarbij komt bovendrijven. Maar is dat wel zo opvallend kun je je afvragen. Snail is immers afkomstig uit Seattle, de voormalige grunge-hoofdstad, en kende ook al een kort bestaan in de eerste helft van de jaren '90. Die roots zijn dus blijkbaar nooit helemaal uit de muziek verdwenen.

Dat de band ook raad weet met heavy riffs en de doom-aanpak laat Thou Art That (ruim tien minuten!) even later horen. Waarschijnlijk het meest heavy, en tegelijk afwisselende nummer van het album. Want naast de logge aanpak horen we toch ook stiekem pakkende zanglijnen die de nodige melodie en toegankelijkheid toevoegen. Het is juist dat samengaan van naar doom neigende zwaarte, de psychedelica, en een min of meer melodieuze aanpak dat Snail z'n eigen smoel geeft.

Naar het einde van het album toe gaat het er wel wat zwaarder en meer psychedelisch aan toe. Zo zou ik Psilocybe omschrijven als Pink Floyd goes stoner. Het is een wat weird, maar erg sfeervol nummer, vooral erg tripperig. Mooi dus! En een van mijn favorieten van het album. Come Home is hierna bijna pure blues, ware het niet dat hier gaandeweg ook de zweverige Floyd-invloeden om de hoek komen zeilen. Liefhebbers van gruizige stoner hoeven zeker niet af te haken, maar Feral zou daarnaast ook meer algemene rockmuziek-liefhebbers moeten kunnen aanspreken.