Thalarion - Four Elements Mysterium [reissue]

• BandThalarion [SK]
• TitelFour Elements Mysterium [reissue]
• Release datum25-08-2025
• LabelPařát Productions [CZ]
• Genre Doommetal, Gothic metal

Tracklist

01. Cold Waters of Turbulent Torrents
02. A Herald of Sorrow & Wretchedness
03. A More than Fiendish Malevolence
04. Icon of Hopelessness
05. Almost Forgotten Empire
06. Where the Sloes Mature
07. Carnival
08. A Staircase to My Soul
09. In April We Wept
10. Awakening (A Retirement of My Dreams) [bonus]

Nadat ik kennis maakt met het 'huidige' Thalarion middels hun laatste twee albums, is het nu tijd om het verleden van deze band eens wat nader te bekijken, of beter gezegd, te beluisteren. Aanleiding is de heruitgave van het album Four Elements Mysterium, dat oorspronkelijk vijfentwintig jaar geleden uitkwam. Het was indertijd het derde album van de band.

Ik vind het wel geinig om op deze manier tot de ontdekking te komen dat Thalarion altijd al dat eigenwijze in zich had, om maling te hebben aan het klassieke doom-juk. Net zo gemakkelijk uit de band zich in pathetische gothic, als dat er uptempo 'pure' metalpassages uitgegooid worden. En ja, dat kan dan ook nog binnen één enkel nummer. Met twee uiteenlopende zangstijlen, toetsen, percussie en sfeer-instrumenten kun je sowieso aardig wat variatie brengen natuurlijk.

Albumopener Cold Waters Of Turbulent Torrents demonstreert bovenstaande meteen. Vrouwelijke engelenzang, een grunt, een donkere vertel-stem; daarnaast ingetogen atmosferische passages, symfonisch toetsenwerk en authentiek metal-instrumentarium worden kunstig vervlochten tot een aantrekkelijke compositie. A Herald Of Sorrow & Wretchedness past redelijk binnen dit stramien, maar is overwegend toch wat meer gothic-getint, en wat minder metal. A More Than Fiendish Malevolence doet juist het tegengestelde, en laat wat ruigere metal impregneren met indringende sfeer-stukjes.

Een heel enkele keer heb ik het idee dat overgangen, tempowisselingen en / of het totaalplaatje niet helemaal lekker lopen, maar goed, de band heeft daarna tijd genoeg genomen om daarvan te leren. Over het algemeen vind ik de muziek van Thalarion heerlijk om in weg te dromen, vooral omdat de verschillende tracks zich laten beluisteren als echte verhaaltjes. Uiteindelijk heb ik het gevoel dat het symfonische, ietwat meer ingetogen aspect iets meer de overhand heeft boven het wat ruigere metal-segment. Dat blijkt helemaal niet erg, omdat Thalarion prima beluisterbare liedjes schrijft die het aanhoren meer dan waard zijn!